رتبه بندی دانشگاه های علوم پزشکی ایران در حوزه آموزش بر اساس شاخص کارایی

مقدمه: با توجه به گسترش و اهمیت دانشگاه های علوم پزشکی در نظام آموزشی کشور، این مطالعه هدف رده بندی دانشگاه های علوم پزشکی ایران در حوزه آموزشی بر اساس نهاده ها و ستانده ها را دنبال کرده است. روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، کارآیی آموزشی ۴۱ دانشگاه علوم پزشکی کشور با استفاده از ۴ نهاده و ۲ستانده در سال ۱۳۸۷ با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج مربوط به اندازه گیری انواع کارآیی حاکی از آن بود که ۲۵ و ۳۲ درصد دانشگاه های علوم پزشکی به ترتیب دارای کارآیی فنی و کارآیی مدیریتی ۱۰۰ درصد بوده اند و ۷۱ درصد از واحدهای مورد مطالعه در مقیاس بهینه فعالیت نمی کردند. به طور متوسط کارآیی فنی دانشگاه های مورد مطالعه ۷۳ درصد به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به وجود ظرفیت ۲۷ درصدی افزایش کارآیی در واحدهای مورد مطالعه می توان با یک برنامه ریزی مناسب و با استفاده از الگوهای برتر کارآیی، هدف ارتقای کارآیی در واحدهای ناکارآ را دنبال کرد.

Keywords:

Input , output , data envelopment analysis , university of medical sciences , رتبه بندی دانشگاه ها براساس شاخص کارآیی