بررسی روند تفریق و خاستگاه تکتونیکی گابروهای بند زیارت واقع در کمپلکس افیولیتی کهنوج ، جنوب کرمان

کمپلکس افیولیتی کهنوج واقع در غرب فرو رفتگی جازموریان بخشی از کمربند افیولیتی مکران است که ما بین دو گسل جیروفت و سبزواران با روند شمالی – جنوبی رخنمون یافته است. بخش عمده ای از این کمپلکس افیولیتی را گابروهای کهنوج یا کمپلکس بند زیارت تشکیل می دهند که بر اساس شواهد صحرائی ، پتروگرافی و ژئوشیمیایی به دو بخش تحتانی و فوقانی تقسیم بندی می شود. گابروهای تحتانی عمدتا از گابروی لایه ای، الیوین گابرو و لوکوگابرو تشکیل شده اند که در آن مقدار کمی تراکتولیت و قطعات شناور تکتونیکی دونیت وجو دارد.نواربندی اولیه آذرین و خط وارگی ثانویه به موازات آن، کم و بیش در گابروهای تحتانی قابل رویت است. لایه بندی متناوب نیز قابل مشاهده است. گابروهای فوقانی عمدتا شامل گابروهای اورالیتی شده، هورنبلند گابرو، میکروگابرو ، لوکوگابرو و مقدار کمی گرانودیوریت است. بافت آنها گرانولار غیر همسان دانه است. قسمت اعظم گابروی فوقانی تحت تاثیر دگرسانی شیست سبز رنگ قرار گرفته است. از لحاظ مینرالوژی گابروها عمدتا از مینرالهای اصلی کلینوپیروکسن ، پلاژیوکلاز ، الیوین، هورنبلند و کریستالهای اوپاک بصورت فرعی تشکیل شده اند. وجود پلاژیوکلاز کلسیم دار (An85-91) ، الیوین (Fo61-81)، فقیر شدگی در Y,Zr می تواند شواهد دال بر ارتباط گابروها بازون فرو رانش باشد که در این قالب افیولیت های کهنوج می توانند بخشی از افیولیت های سوپراسابداکشن تتیس قلمداد گردند.