تجربیات دانشجویان، مربیان و مسوولین پرستاری بیمارستان از کارآموزی در عرصه دانشجویان پرستاری

مقدمه: اغلب مطالعات انجام گرفته در مورد آموزش بالینی دانشجویان پرستاری به صورت کمی انجام شده است. به منظور بررسی عمیق تر آموزش کارآموزی در عرصه دانشجویان پرستاری و درک عمیق تر تجربیات آنان، این مطالعه در پی بررسی تجربیات دانشجویان، مربیان و مسوولین پرستاری بیمارستان از کارآموزی در عرصه دانشجویان پرستاری انجام گرفته است. روش ها: در یک مطالعه کیفی، از ۸ دانشجوی پرستاری که در پایان دوره کارآموزی در عرصه قرار داشتند، چهار پرستار کارشناس مسوول بخش، یک سوپروایزر آموزشی و دو مربی ناظر، مصاحبه نیمه ساختار یافته به عمل آمد و از روش تجزیه و تحلیل کیفی (آنالیز محتوا) استفاده شد. نتایج: شش متغیر اصلی در مطالعه حاضر به دست آمد که شامل ضعف آمادگی دانشجویان برای ورود به کارآموزی در عرصه، نامطلوب بودن نحوه ارزشیابی دانشجو، ضعف ارتباط دانشکده و بیمارستان، برنامه ریزی مطلوب شیفت های کارآموزی در عرصه، ضعف آموزش بالینی و تاثیرات کارورزی بر روند کاری بیمارستان و بیماران بود. نتیجه گیری: با عنایت به یافته های پژوهش، لازم است مسوولین آموزش پرستاری برای رفع مشکلات موجود، بالاخص ضعف ارتباطات دانشکده و بیمارستان، و تبدیل بیمارستان های آموزشی به فضاهای مناسب آموزشی به منظور تحقق بیشتر اهداف آموزش بالینی دوره پرستاری تلاش بیشتری به کار بندند.

Keywords:

Clinical education , Nursing , Qualitative research , Qualitative study , Obstacles in clerkship , Nursing student. , آموزش بالینی , پرستاری , پژوهش کیفی , موانع کارآموزی در عرصه , دانشجوی پرستاری