ارائه درس دندان پزشکی جامعه نگر به صورت کارگاهی و بر اساس روش آموزشی مبتنی برحل مساله و مقایسه آن با آموزش به شیوه سخنرانی

مقدمه: امروزه جنبه نگرشی درس دندان پزشکی جامعه نگر و نحوه آموزش این درس اهمیت زیادی دارد. هدف این مطالعه، مقایسه ارائه درس دندان پزشکی جامعه نگر نظری به صورت کارگاه و بر اساس آموزش مبتنی بر حل مساله و مقایسه آن با روش متداول سخنرانی بود. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، ۶۴ نفر از دانشجویان دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران که در نیم سال دوم سال تحصیلی ۸۶-۸۵ واحد درسی دندان پزشکی را انتخاب کرده بودند، به روش سرشماری وارد مطالعه و به صورت تصادفی به دو گروه ۳۲ نفری تجربی و شاهد تقسیم شدند. در گروه شاهد واحد درسی دندان پرشکی جامعه نگر به روش سنتی و ۱۷ جلسه سخنرانی، و در گروه تجربی به روش آموزش بر مبنای حل مساله آموزش داده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های آمار توصیفی و مجذور کای انجام گردید. نتایج: بهبود نگرش در گروه آموزش مبتنی بر حل مساله، برخلاف گروه آموزش سنتی معنی دار بود. در پس آزمون، میانگین امتیاز دانش و نگرش گروه شرکت کننده در کارگاه از گروه آموزش سنتی بالاتر بود اما اختلاف معنی دار نبود. میانگین امتیاز رضایتمندی، و انتقال مفاهیم آموزشی در گروه شرکت کننده در کارگاه بطور معنی دار بالاتر بود. هشتاد و یک درصد شرکت کنندگان از روش برگزاری دوره راضی بودند. نتیجه گیری: روش آموزشی جدید در رسیدن به اهداف اصلی خود که ایجاد نگرش مثبت در دانشجویان و جلب علاقمندی آنان به مباحث دندان پزشکی اجتماعی می باشد، موفق است.

Keywords:

Workshop training , Problem based learning , Community medicine , Dental students , آموزش کارگاهی , آموزش مبتنی بر حل مساله , دندان پزشکی جامعه نگر , دانشجویان دانپزشکی