ارتباط گرایش به تفکر انتقادی و عزت نفس در دانشجویان پرستاری

مقدمه: داشتن تفکر انتقادی نیازمند شخصیتی هوشیار و با قدرت تصمیم گیری است که از شاخصه های عزت نفس می باشد. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط گرایش به تفکر انتقادی و عزت نفس در دانشجویان سال سوم و چهارم کارشناسی پیوسته پرستاری انجام شد. روش ها: این مطالعه همبستگی با تعداد ۱۷۰ نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم کارشناسی پیوسته پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی شهید صدوقی و آزاد اسلامی شهر یزد در سال ۱۳۸۷ بر اساس نمونه گیری طبقه ای انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش: بخش اول، مشخصات دموگرافیک؛ بخش دوم، پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا و بخش سوم، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (Rosenberg) بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آمار توصیفی (توزیع فراوانی مطلق و نسبی و میانگین و انحراف معیار) و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج: نتایج نشان داد که اکثریت دانشجویان (۸/۸۱ درصد) دارای گرایش به تفکر انتقادی متزلزل بودند و عزت نفس آنان (۵/۷۳ درصد) در حد متوسط بود. بین گرایش به تفکر انتقادی و عزت نفس، ارتباط معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: دانشجویان با عزت نفس بالاتر از گرایش به تفکر انتقادی مطلوب تری برخوردار و ارتباط مستقیم و مثبتی بین این دو ویژگی وجود داشت. لازم است اعضای هیات علمی، عزت نفس کافی برای انجام قضاوت و تصمیم گیری در شرایط مختلف بالینی را در دانشجویان پرستاری ایجاد نمایند.

Keywords:

Critical thinking , Disposition , Self esteem , Nursing students. , تفکر انتقادی , گرایش , عزت نفس , دانشجویان پرستاری