تاثیر الگوی تعدیل شده تسلط آموزی بر یادگیری شناختی و عملکردی دانشجویان پرستاری

مقدمه: آموزش بالینی موثر نیازمند استفاده از روش های آموزشی می باشد که توانایی ایجاد سطح مناسبی از دانش و عملکرد را در دانشجویان داشته باشند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر الگوی تعدیل شده تسلط آموزی بر یادگیری شناختی و عملکردی دانشجویان پرستاری بود. روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح دو گروهی پیش آزمون- پس آزمون، ۵۲ دانشجوی پرستاری با روش سرشماری انتخاب و در گروه های ۴ تا ۵ نفره، به صورت تصادفی به ۶ گروه شاهد و ۶ گروه تجربی تقسیم شدند. پس از اجرای پیش آزمون های شناختی و عملکردی، دانشجویان گروه های شاهد با روش سنتی و دانشجویان گروه های تجربی با الگوی تعدیل شده تسلط آموزی، به مدت ۱۲ روز تحت آموزش بالینی قرار گرفتند. در نهایت، پس آزمون ها گرفته شد. برای جمع آوری داده ها یک آزمون پیشرفت تحصیلی و چهار چک لیست طرح گردید. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های ویلکاکسون و من- ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: آموزش بالینی با دو روش سنتی و الگوی تعدیل شده تسلط آموزی در ارتقای یادگیری شناختی و عملکردی دانشجویان موثر بود. در مقایسه اختلاف میانگین های پیش آزمون و پس آزمون یادگیری شناختی و عملکردی دو گروه، اختلاف میانگین یادگیری شناختی و عملکردی گروه تجربی در تمامی موارد از گروه شاهد بیشتر بود. نتیجه گیری: تاثیر الگوی تعدیل شده تسلط آموزی در یادگیری شناختی و عملکردی دانشجویان پرستاری بیشتر از روش سنتی آموزش بالینی است. بنابراین، پیشنهاد می گردد که از این روش در آموزش بالینی بیشتر استفاده گردد.

Keywords:

Nursing education , Clinical education , Learning , Mastery learning , Skill learning. , آموزش پرستاری , آموزش بالینی , یادگیری , تسلط آموزی , مهارت آموزی.