وضعیت آموزش عملی کارآموزان پزشکی گروه اطفال دانشگاه علوم پزشکی شیراز براساس یادداشت های روزانه

مقدمه: استفاده از یادداشت های روزانه در بخش های مختلف پزشکی، کمک زیادی به بررسی وضعیت آموزشی و برنامه ریزی پزشکی می نماید به منظور شناسایی وضعیت آموزشی کارآموزان گروه اطفال این مطالعه با هدف تعیین وضعیت آموزشی و کار عملی کارآموزان گروه اطفال دانشگاه علوم پزشکی شیراز براساس یادداشت های روزانه انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، یادداشت های روزانه دانشجویان پزشکی یک دوره کارآموزی اطفال طی سه ماه ۱۳۸۴ که توسط ۴۵ دانشجو تکمیل و ارائه گردیده بود مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. کارآموزان بخش اطفال در یک دفترچه، لیستی از بیماریها و رویه ها (Procedures) را دریافت و بر حسب مواجهه با آن، موارد را به صورت مشاهده آن در کلاس صبحگاهی و یا نقش داشتن در درمان بیماری، گزارش می نمودند. میانگین فراوانی مشاهدات موارد آموزشی هر بخش با نرم افزار SPSS به صورت توزیع فراوانی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: در بخش های درمانگاه اطفال، اتفاقات نوزادان، اتفاقات اطفال و بخش عمومی اطفال، بطور متوسط ۷۳/۶۰ درصد بیماری های لیست شده در یادداشت های روزانه توسط دانشجویان مشاهده گردید و در بخش های فوق تخصصی ۱۶/۱۸ درصد بیماری ها توسط دانشجویان مشاهده شد. حدود ۵۹ درصد از کلیه رویه ها توسط هر دانشجو انجام گرفته بود. نتیجه گیری: یادداشت های روزانه روشی مناسب برای ارزشیابی وضعیت آموزشی است و می تواند تجربیات کسب شده دوره آموزشی را مشخص و نقصانهای موارد یادگیری را روشن نماید. در این مطالعه تفاوت عمده ای بین آشنایی دانشجویان با سرفصل های آموزشی در بخش های فوق تخصصی و بخش های تخصصی و عمومی وجود داشت که لازمست به آن توجه شود. بکارگیری این شیوه برای ارزشیابی وضعیت آموزشی دانشجویان پزشکی توصیه می شود.

وضعیت آموزش عملی کارآموزان پزشکی گروه اطفال دانشگاه علوم پزشکی شیراز براساس یادداشت های روزانه Keywords:

Educational status , Clerkship , Pediatric ward , Logbooks , Students , وضعیت آموزشی , کارآموزی , بخش اطفال , یادداشت های روزانه , دانشجویان