بررسی اثربخشی روش آموزشی خود دلگرم سازی شوان کر بر سلامت روانی و رضایت از زناشویی والدین دارای کودک کم توان ذهنی خفیف
Publish place: Cultural - Educational Women and Family، Vol: 7، Issue: 19
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 57
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CWFS-7-19_006
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی روش آموزشی دلگرم سازی برسلامت روانی و رضایت از زناشویی والدین دارای کودک کم توان ذهنی خفیف است. به این منظور از بین مدارس آموزش و پرورش استثنایی شهرتهران دو مدرسه در محدوده متوسط شهرانتخاب شد. پس از همتاسازی دانش آموزان براساس معیارهایی چون پایه تحصیلی، سن، سواد والدین و سطح درآمد خانواده، ۳۶ نفر از والدین براساس نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد و بعد از آموزش برنامه مورد نظر یک پس آزمون از هردو گروه به عمل آمد. پس از یک ماه یک آزمون پیگیری جهت بررسی ماندگاری یا ایجاد هرگونه تغییر در اثر آموزش از والدین به عمل آمد. در این پژوهش برای جمعآوری اطلاعات از آزمون سلامت عمومی (GHQ-۲۸) و رضایت زناشویی استفاده شد. جهت بررسی نتایج حاصل از آموزش از آمار توصیفی وآمار استنباطی (تحلیل کواریانس) استفاده شد. نتایج به دست آمده از تحلیل های پس آزمون نشان داد که روش آموزشی شوانکر، سلامت روانی وخصوصا رضایت از زناشویی والدین را بهبود بخشیده است. همچنین این آموزش مقیاس های علائم جسمانی، اضطراب وکارکردهای اجتماعی را نیز بهبود داده است ولی بر میزان افسردگی تاثیری نداشته است. پیگیری نشان داد که اثرات آموزش بعد از یک ماه همچنان باقی مانده است. نکته قابل توجه اینکه تحلیل پیگیری نشان دهنده کاهش افسردگی آزمود نی ها پس از گذشت یک ماه بود. براین اساس می توان نتیجه گیری کرد که می توان تکنیک های دلگرم سازی رابه این والدین آموزش داد، این تکنیک ها می توانند در حفظ سلامت روانی والدین موثر باشند.
Keywords:
Authors
راضی فتحی
دانشگاه علامه طباطبایی
حمید علیزاده
دانشگاه علامه طباطبایی