مقایسه تاثیر کپسول منستروگل و ویتامین E بر شدت دیسمنوره اولیه بر اساس مقیاس چند بعدی گفتاری
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 130
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-21-9_006
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه: دیسمنوره اولیه، یکی از اختلالات شایع دستگاه تناسلی است. راههای متفاوتی جهت درمان دیسمنوره مطرح است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر کپسول منستروگل (عصاره خشک کرفس، زعفران و انیسون) و ویتامین E بر شدت دیسمنوره اولیه انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال ۱۳۹۶ بر روی ۱۲۰ دختر دانشجوی علوم پزشکی همدان با دیسمنوره اولیه انجام شد. افراد به صورت بلوک جایگشتی در ۳ گروه ۴۰ نفره تقسیم شدند. گروه اول، ۵۰۰ میلی گرم منستروگل، گروه دوم ویتامین E۲۰۰ واحدی و گروه سوم، کپسول دارونما هر ۸ ساعت، از روز اول شروع درد به مدت ۳ روز طی دو سیکل قاعدگی دریافت کردند. شدت و مدت دیسمنوره در هر سیکل به وسیله مقیاس چندبعدی گفتاری و خط کش درد مک گیل مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۱) و آزمونهای آماری کای اسکوئر، تی مستقل، تی زوجی و تحلیل اندازه گیری تکراری انجام گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمرات شدت علائم دیسمنوره قبل از مداخله در گروهها همگن بود، ولی بعد از مداخله دارویی بر اساس آزمون ANOVA در واحدهای پژوهش اختلاف آماری معناداری وجود داشت (۰۰۱/۰>p) و در گروه منستروگل کمتر بود. بر اساس نتایج آزمون کای دو، پس از مداخله شدت دیسمنوره بر اساس خط کش درد مگ گیل در واحدهای پژوهش اختلاف آماری معناداری داشت (۰۰۱/۰>p) و در گروه منستروگل کمتر بود. نتیجه گیری: مصرف کپسول منستروگل میتواند شدت دیسمنوره اولیه را همانند ویتامین E کاهش دهد؛ لذا با توجه به عوارض جانبی اندک مشاهده شده، مصرف آن در زنان دارای دیسمنوره میتواند مفید باشد.
Keywords:
Authors
سامان نظری
دانشجوی پزشکی، مرکز تحقیقات دانشجویان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
ساسان نظری
دانشجوی پزشکی، مرکز تحقیقات دانشجویان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
آرزو شایان
مربی گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت های مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
فاطمه شبیری
استاد گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت های مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
انسیه جنابی
استادیار گروه پژوهشی، مرکز تحقیقات اختلال تکاملی کودک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :