شواهد تازه از سقط جنین عمدی در شهر تهران: میزان ها، دلایل و تغییرات
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 225
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-21-3_009
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه: آگاهی از شیوع سقط عمدی، به ارتقاء سلامت مادران کمک می کند، از این رو برآورد میزان های سقط عمدی ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان ها و دلایل انجام سقط و تغییرات آنها طی دوره ۵ ساله ۹۳-۱۳۸۸ انجام شد. روش کار: در این مطالعه پیمایشی از روش های مستقیم برآورد سقط جنین و داده های پیمایش باروری ۱۳۸۸ و ۱۳۹۳ تهران (با حجم نمونه تصادفی ۲۹۳۴ و ۳۰۱۲ نفر) استفاده شد. داده های مربوط به سقط عمدی از طریق مصاحبه چهره به چهره با جمعیت زنان متاهل ۴۹-۱۵ ساله ساکن شهر تهران گردآوری شد. شیوع سقط عمدی با محاسبه میزان ویژه سنی سقط، میزان کل سقط، میزان عمومی سقط و نسبت های سقط انجام گرفت. یافته ها: از سال ۹۳-۱۳۸۸ میزان کل سقط از ۱۶/۰ به ۱۴/۰ سقط به ازای هر زن، میزان عمومی سقط از ۵/۵ به ۴/۴ سقط به ازای ۱۰۰۰ زن و تعداد سالانه سقط از ۱۱۵۰۰ به ۱۱۴۰۰ سقط کاهش یافته بود. با فرض میزان سقط در تهران به عنوان میانگین ملی، سالانه ۱۰۱۰۰۰ سقط عمدی برای کل کشور برآورد می شود. حدود ۹% بارداری ها در تهران به سقط می انجامد. میانگین سن زنان در هنگام سقط ۳/۶±۵/۳۳ سال است. احتمال سقط در بین زنان با تحصیلات بالاتر، ثروتمند تر، شاغل و کمتر مذهبی، مهاجرین شهری و زنان بدون فرزند یا دارای یک فرزند بیشتر است. سهم دلایل غیر پزشکی انجام سقط از ۶۹% در سال ۱۳۸۸ به ۸۲% در ۱۳۹۳ افزایش یافته بود. نیمی از سقط ها نتیجه شکست روش عزل است، اما فقط یک سوم از تجربه کنندگان این شکست پس از سقط به روش مدرن پیشگیری روی آوردند. نتیجه گیری: شیوع سقط برای کنترل موالید، ضرورت ارائه مشاوره بهداشت باروری جهت جلوگیری موثر از بارداری های ناخواسته را نشان می دهد.
Keywords:
Authors
امیر عرفانی
استاد گروه جمعیت شناسی، گروه جامعه شناسی و انسان شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه نیپیسینگ (Nipissing)، نورت بی، کانادا. استاد وابسته جمعیت شناسی، گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
جواد شجاعی
دکترای جامعه شناسی مسائل اجتماعی ایران، کمیته مطالعات و پایش سیاست های جمعیتی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :