اثربخشی آموزش مهارتهای جنسی بر پیامد درمان زنان نابارور
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 104
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-21-3_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه: اختلال عملکرد جنسی در زنان نابارور ممکن است به طور غیر مستقیم موجب کاهش موفقیت درمان آنان شود، لذا برطرف کردن این اختلال و بررسی نقش بهبود آن بر نتیجه درمان ضروری به نظر می رسد. با توجه به کمبود مطالعات انجام شده در زنان نابارور، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های جنسی بر پیامد درمان زنان نابارور انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۴ بر روی ۲۰ نفر از زنان نابارور ۳۶-۲۲ ساله دارای اختلال عملکرد جنسی که به مرکز ناباروری بیمارستان معتضدی شهر کرمانشاه مراجعه کردند، انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه ۱۰ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش ۱۰ جلسه آموزش مهارت های جنسی به صورت گروهی برگزار شد و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. از پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی روزن و همکاران (۲۰۰۰) استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها نیز با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۹) و آزمونهای کولموگروف اسمیرنوف، یو من ویتنی، تی زوجی و دقیق فیشر انجام شد. یافتهها: آموزش مهارتهای جنسی، باعث بهبود عملکرد جنسی زنان نابارور شد (۰۰۱/۰=p). همچنین بعد از بررسی ۳ ماهه، تعداد بارداری در گروه آزمایش بیش از گروه کنترل بود، اما این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود (۲۹۱/۰=p). نتیجهگیری: با توجه به اثربخشی آموزش جنسی در بهبود عملکرد جنسی زنان نابارور و تاثیر مثبت آن بر باروری، آموزش مهارت های جنسی به روش شناختی - رفتاری، به عنوان یک روش غیر دارویی موثر در سلامت جنسی و باروری پیشنهاد میشود.
Keywords:
Authors
خدامراد مومنی
دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
نسرین جلیلیان
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات زایمان بیمارستان امام رضا (ع)، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
کامران یزدانبخش
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
زهرا مکاری
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
منصور رضایی
دانشیار گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات باروری و ناباروری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :