مقایسه تاثیر آموزش مبتنی بر شبیه سازی، تلفیقی و سخنرانی بر مهارت شناختی ماماها در اداره پره اکلامپسی و اکلامپسی
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 84
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-21-2_005
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه: پره اکلامپسی به عنوان یک مشکل جهانی سلامت زنان مطرح شده است. آموزش ماماها جهت کسب صلاحیت لازم برای مدیریت بحرانهای مامایی از جمله پره اکلامپسی و اکلامپسی ضروری میباشد، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش مبتنی بر شبیه سازی، تلفیقی و سخنرانی بر مهارت شناختی ماماها در اداره پره اکلامپسی و اکلامپسی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۵ بر روی ۹۰ ماما در بیمارستانهای منتخب شهر مشهد انجام شد. ماماها با استفاده از جدول اعداد تصادفی به سه گروه آموزش شبیه سازی، تلفیقی و سخنرانی تقسیم شدند. گروه شبیه سازی به مدت ۶ ساعت در مرکز مهارت های بالینی، گروه تلفیقی به مدت ۴ ساعت سخنرانی و سپس به مدت یک هفته از طریق وب سایت آموزشی و گروه سخنرانی به مدت ۶ ساعت به صورت سخنرانی آموزش دیدند. قبل و ۲ هفته بعد از مداخله، آزمون مهارت شناختی گرفته شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۳) و آزمونهای تی زوجی، آنالیز واریانس یک طرفه، ویلکاکسون و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره مهارت شناختی ماماها در هر سه گروه قبل از آموزش تفاوت آماری معنی داری نداشت (۰۵/۰p) و بر اساس نتایج مقایسه بین گروهی، میانگین نمره مهارت شناختی در گروه تلفیقی و سخنرانی به طور معنی داری بیشتر از گروه شبیه سازی بود (۰۰۱/۰>p)، اما اختلاف معنی داری در میانگین نمره مهارت شناختی بین دو گروه تلفیقی و سخنرانی وجود نداشت (۸۶۹/۰=p). نتیجه گیری: آموزش مبتنی بر شبیه سازی، تلفیقی و سخنرانی، باعث افزایش مهارت شناختی ماماها در اداره پره اکلامپسی و اکلامپسی گردید که در گروه آموزش تلفیقی و سخنرانی بیشتر از گروه شبیه سازی بود و با توجه به اینکه روش تلفیقی، روشی فعال و فراگیر محور است، بنابراین میتوان از روش تلفیقی برای آموزش اورژانسهای مامایی استفاده کرد.
Keywords:
Authors
مریم طباطبائیان
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
معصومه کردی
استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سلمه دادگر
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حبیب الله اسماعیلی
دانشیار گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
طلعت خدیوزاده
استادیار گروه بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :