شناسایی مولکولی گونه های کاندیدا جدا شده از مبتلایان به ولوواژینیت کاندیدایی برای اولین بار در مشهد
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 84
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-20-4_007
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه: ولوواژینیت کاندیدایی (VVC) یکی از شایع ترین عفونتهای ناحیه واژینال زنان در سنین باروری میباشد. در مواردی به دلیل دخالت سویههای مقاوم کاندیدا آلبیکنس و یا گونههای غیر آلبیکنس، فرم عود کننده یا راجعه بیماری (RVVC) رخ میدهد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی کاندیداهای جدا شده از مبتلایان به VVC توسط روش مولکولی PCR-RFLP انجام گرفت. روش کار: این مطالعه توصیفی طی سال های ۹۵-۱۳۹۴ بر روی نمونه ترشحات واژن ۱۸۹ زن با علائم بالینی وولوواژینت در بیمارستان قائم دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. ترشحات واژینال افراد جهت تشخیص قطعی، مورد آزمایش مستقیم و کشت بر روی محیط سابورو دکستروز آگار قرار گرفت. ژنوم کلنیهای کاندیدایی رشد کرده در محیط کشت توسط روش جوشاندن استخراج شد. ایزولههای کاندیدایی به روش مولکولیPCR-RFLP تعیین گونه شدند. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های پیرسون و کای دو مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از بین ۱۸۹ بیمار که مورد نمونه برداری قرار گرفتند، ۱۰۸ کشت مثبت کاندیدایی، قابل قبول بودند. گونه های کاندیدایی شناسایی شده شامل: ۸۴ مورد (۸/۷۷%) آلبیکنس، ۱۰ مورد (۳/۹%) گلابراتا، ۴ مورد (۷/۳%) کفایر، ۱ مورد (۹/۰%) پاراپسیلوزیس و ۱ مورد (۹/۰%) تروپیکالیس بودند. همچنین ۸ مورد (۴/۷% ) از نمونهها دارای دو نوع گونه کاندیدایی بودند. ۵ نفر (۶/۴%) از مبتلایان به VVC، دچار فرم عود کننده بودند. نتیجه گیری: کاندیدا آلبیکنس شایع ترین عامل ولوواژینیت کاندیدایی می باشد و کاندیدا گلابراتا نیز بیشترین فراوانی را در بین گونههای غیر آلبیکنس داراست. اغلب مبتلایان دارای فرم غیر عود کننده بودند.
Keywords:
Authors
زهرا کرد
کارشناس ارشد گروه انگل شناسی و قارچ شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
عبدالمجید فتی
استاد گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، مرکز تحقیقات بیماری های پوست و سالک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حسین زرین فر
استادیار گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، مرکز تحقیقات آلرژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :