بررسی میزان سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین و اسید اوریک در مبتلایان به دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 97
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-19-38_003
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه: اطلاعات کم و ضد و نقیضی در رابطه با ارتباط سطوح سرمی هموسیستئین، نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و اسید اوریک با شاخص های مقاومت به انسولین در دیابت بارداری گزارش شده است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین، نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و اسید اوریک و ارتباط آن ها با شاخص های مقاومت به انسولین در دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال های ۹۳-۱۳۹۲ بر روی ۳۰ زن مبتلا به دیابت بارداری و ۳۰ زن باردار سالم مراجعه کننده به بیمارستان عسلیان شهر خرم آباد انجام شد. میزان سطوح سرمی گلوکز و اسید اوریک با استفاده از روش نورسنجی و میزان سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین و انسولین با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل و همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سطوح سرمی هموسیستئین در دیابت بارداری به طور معنی داری بالاتر از بارداری سالم بود (۰۰۱/۰>p). در مقابل، سطح آدیپونکتین (۰۰۳/۰=p) و نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین (۰۰۱/۰=p) به طور معنی داری پایین تر بود. سطوح سرمی اسیداوریک تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد. همبستگی مستقیم و معنی داری بین سطوح سرمی هموسیستئین و انسولین در دیابت بارداری مشاهده شد (۰۳۱/۰=p، ۴۰/۰=r). سطوح سرمی اسیداوریک همبستگی مستقیم و معنی داری را با شاخص مقاومت به انسولین در گروه بیمار نشان داد (۰۴۱/۰=p، ۳۸/۰=r). همبستگی غیر مستقیم و معنی داری بین نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و قندخون ناشتا در بارداری سالم مشاهده شد (۰۳۵/۰=p، ۳۹/۰- =r). نتیجه گیری: افزایش هموسیستئین، کاهش نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و افزایش جزئی اسیداوریک می توانند به عنوان عوامل خطر ایجاد مقاومت به انسولین در دیابت بارداری مطرح باشند.
Keywords:
Authors
علی خسروبیگی
دانشیار گروه بیوشیمی و ژنتیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
حسن احمدوند
استاد گروه بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، لرستان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :