تدوین مداخله اختصاصی شده برای ترویج زایمان طبیعی در زنان باردار نخست زا: یک مطالعه تکوینی

مقدمه: با وجود اینکه انجام سزارین در شرایط خاص می تواند نجات بخش مادر و نوزاد باشد، ولی دارای عوارض قابل توجهی است. کاهش سزارین در بین زنان باردار نخست زا یکی از بهترین راهکارهای کاهش میزان سزارین است. لذا مطالعه حاضر با هدف طراحی مداخله اختصاصی برای ترویج زایمان طبیعی در بین زنان باردار نخست زا انجام شد. روش کار: این مطالعه تکوینی به منظور طراحی مداخله مبتنی بر الگوی ابزار سنجش و پاسخ بازاریابی اجتماعی برای کاهش سزارین در زنان باردار نخست زا در تابستان سال ۱۳۹۴ در شهرستان بویراحمد انجام شد. داده های مطالعه کیفی از طریق مصاحبه فردی و بحث گروهی متمرکز و داده های پیمایش کمی به کمک ابزار سنجش سازه های الگوی رفتار برنامه ریزی شده جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) انجام شد. داده های کیفی با روش تحلیل محتوا و به صورت دستی و داده های کمی با استفاده از آماره های توصیفی معمول، رگرسیون لجستیک، آزمون کای اسکوئر و من ویتنی تحلیل شدند. یافته ها: در بخش کیفی، مهم ترین موانع زایمان طبیعی ناخوشایند بودن فضای زایشگاه، ترس، توصیه دیگران، تجربه بد از زایشگاه و آگاهی پایین زنان، و اصلی ترین مداخلات پیشنهادی برای افزایش زایمان طبیعی شامل: آموزش، مشاوره و خوشایندسازی زایمان طبیعی بود. در بخش کمی، ۳۹ نفر (۲/۲۵%) از زنان قصد انجام سزارین داشتند. میانه و دامنه میان چارکی نگرش ۴±۱۸، هنجارهای ذهنی ۳±۵/۱۶ و کنترل رفتاری درک شده ۳±۱۶ بود. مهم ترین پیشگویی کننده های انتخاب نوع زایمان نگرش، هنجارهای ذهنی، محل سکونت و شغل همسر بودند. نتیجه گیری: برای تدوین مداخله اختصاصی اثربخش با هدف ترویج زایمان طبیعی در بین زنان باردار نخست زا باید نیازها و خواسته های آن ها را در نظر گرفت. آموزش، ارائه مشاوره های تلفنی و انجام مداخلات مختصر به وسیله پزشکان و ماماها در مراکز بهداشتی درمانی اجزاء اصلی یک مداخله اختصاصی می باشند.

Keywords:

زایمان طبیعی , زنان باردار نخست­زا , مداخله , مطالعه تکوینی