میزان بروز HER-۲/neu و P۱۶ در تومورهای اپی تلیال تخمدان و ارتباط آن با شاخص های کلینیکوپاتولوژیک

مقدمه: سرطان تخمدان معمولا در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شود و مطالعه بر روی فاکتورهای مختلف جهت تشخیص زودرس این سرطان با ارزش می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان بروز HER-۲/neu و P۱۶ در تومورهای اپی تلیال تخمدان و رابطه آن با شاخص های کلینیکوپاتولوژیک انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی بر روی ۵۰ بلوک پارافینی تومورهای اپی تلیال تخمدان که از آرشیو بخش آسیب شناسی بیمارستان های امید و قائم (عج) مشهد طی سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲ به دست آمده بود، انجام شد. پس از برش و تهیه اسلایدهای مناسب و رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی آنها، اسلایدها توسط یک پاتولوژیست باتجربه تفسیر شدند. اطلاعات مربوط به بیماران از پرونده های آنها در بخش انکولوژی بیمارستان قائم (عج) استخراج شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۵/۱۱) و آزمون های آماری کروسکال والیس، من ویتنی، تی تست و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. P۱۶ در ۱۶ مورد (۳۲%) مثبت شده بود. یافته ها: در این مطالعه شایع ترین تومور اپی تلیال تخمدان، سروز آدنوکارسینوم (۶۴%) بود. P۱۶ در ۳۲% از تومورها بیان شده بود و بروز آن با مرحله بیماری و بقاء کلی بیماران ارتباط داشت (۰۴/۰=p، ۰۰۱/۰=p). HER-۲ در ۲۸% موارد بیان شده بود و بیان آن با نوع هیستولوژیک تومور ارتباط داشت (۰۳/۰=p). اما بین بروز آن با بقاء کلی بیماران (۰۷/۰=p) و مرحله بیماری (۷۰/۰=p) ارتباطی مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به رابطه معنادار بیان P۱۶ با مرحله بیماری و بقای کلی بیماران، بیان P۱۶ به عنوان یک شاخص پیش بینی کننده بقاء کلی و مرحله بیماری به شمار می رود. در حالی که از بررسی بروز HER-۲ نمی توان به عنوان شاخص پروگنوستیک بقاء کلی استفاده کرد.

Keywords:

ایمونوهیستوشیمی , تومور اپی تلیال تخمدان , Her-۲/neu , P۱۶