بررسی ارتباط بین بیوفیزیکال پروفایل استاندارد و مدیفیه با نتایج نوزادی در بارداری های پرخطر
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 226
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-17-117_001
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه: امروزه یکی از معضلات زنان و زایمان، حاملگی های پرخطر می باشد که جنین به دلیل خطرات حاصل از آن دچار عارضه می شود. در این حاملگی ها جهت بررسی وضعیت سلامت جنین از تست های مختلفی مانند NST، BPP، OCT و سونوگرافی داپلر و ... استفاده می شود. چون بیوفیزیکال پروفایل استاندارد نیاز به دقت و مهارت زیادی دارد، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین BPP مدیفیه با نتایج نوزادی صورت گرفت تا در صورت تایید این ارتباط، روش مدیفیه جایگزین استاندارد شود. روش کار: این مطالعه تحلیلی و آینده نگر در سال ۱۳۹۱ بر روی ۱۰۶ بیمار پرخطر مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) در سه ماهه سوم بارداری که در صورت نداشتن مشکل اورژانس، نیاز به ختم فوری بارداری داشتند، انجام شد. برای افراد جهت ارزیابی سلامت جنین، همزمان از BPP استاندارد و BPP مدیفیه استفاده شد. این تست، هفته ای ۲-۱ بار تکرار می شد و در صورت انجام زایمان، نمره آخرین BPP با نتایج نوزادی مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه ۱۴) و آزمون های کای اسکوئر و تی دانشجویی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در بررسی آخرین نتایج تست های BPP استاندارد، ۸۸ نفر (۱/۸۳%) از بیماران BPP نرمال و ۱۸ نفر (۹/۱۶%) غیر نرمال بودند و در BPP مدیفیه، ۷۸ نفر (۶/۷۳%) از بیماران نرمال و ۲۸ نفر (۴/۲۶%) غیر نرمال بودند. بین نمره BPP استاندارد و نتایج نوزادی ارتباط معنی داری وجود داشت (۰۵/۰>p). ولی بین بیوفیزیکال پروفایل مدیفیه و نتایج نوزادی ارتباط معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰
بیوفیزیکال پروفایل مدیفیه با بیوفیزیکال پروفایل استاندارد، روش مدیفیه می تواند جایگزین روش طولانی و سخت استاندارد شود و در مواردی که مدیفیه غیرنرمال است، از روش BPP استاندارد و یا سایر روش های ارزیابی سلامت جنین استفاده شود.
Authors
مرضیه لطفعلی زاده
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
ملیحه عافیت
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
محمد مومنی
دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :