لزوم ارتقاء کیفیت محیط شهری توسط شهرداریها

رشد سریع شهرها و توسعه کالبدی آن ها، موجب بروز بحران های مختلف در زندگی و نزول کیفیت محیط شهری شده است. زیست گاه انسانی هنگامی می تواند بیش ترین مطلوبیت را برای انسان دربرداشته باشد که انتظارات وی را در ابعاد مختلف، زیست محیطی، اجتماعی، کالبدی، اقتصادی و... برآورده سازد. چنانچه هریک از این عوامل، در محیط زندگی یک فرد، فاقد کیفیات مطلوب باشند، بر احساس و ادراک وی از فضا و درنتیجه بر سطح رضایت مندی او از محیط زندگی تاثیرگذار خواهد بود. رشد سریع شهرها و توسعه کالبدی آن موجب بروز بحران های مختلف در زندگی شهری نظیر مشکلات محیطی و نزول کیفیت محیط شده است. در پی این امر، لزوم توجه به مفهوم کیفیت و ارتقاء آن در محیط های سکونتی در کنار توجه به مسائل کمی بیشتر احساس می شود. در ایران نیز به دنبال افزایش شهرنشینی و سرعت بالای تغییرات در بافت های شهری به دلایل مختلف، کیفیت محیط در نواحی شهری به شدت تنزل یافته است. کیفیت محیط شهری یک مفهوم چند بعدی است که به عنوان یکی از ابعاد مهم کیفیت زندگی می تواند تاثیرات همه جانبه ای در زندگی شهروندان داشته باشد و با مفاهیمی همچون کیفیت مکان، ادراک میزان رضایت و نارضایتی ساکنین از محیط های سکونتی و غیره اشتراکاتی داشته و در بسیای از موارد به عنوان معانی مشابه قلمداد می شود. نتایج نشان می دهد بنابراین در چنین محیطی تمامی افراد می توانند رشد فردی را تجربه کنند، ارتباطات اجتماعی موثر برقرار سازند و به اشتغال مشغول گردند. در صورتی که این ویژگی ها ایجاد شوند جامعه نیز از نتایج مثبت حاصل از این ویژگی ها بهره مند می گردد؛ زیرا که سطوح بیکاری و به دنبال آن بزه کاهش می یابد، تولید ناخالص داخلی افزایش یافته و بهره وری در اشتغال وارد می گردد و حقوق شهروندی برای تمامی شهروندان تامین می گردد.

Keywords:

کیفیت محیط شهری , شهرسازی نوین