پاسخ غلظت MDA و CAT, SOD و GPX به تاثیر همزمان فعالیت تمرینی منظم و ویتامین D در رت های نر قرارگرفته در معرض آب اکسیژنه

بیشتر تحقیقات، اثر تمرینات سرعتی، شدید و کوتاه مدت را بر آنزیم های آنتی اکسیدانی بررسی کرده اند و اثر تمریناتاستقامتی با شدت متوسط، احتیاج به تحقیقات بیشتری دارد . از این رو در این تحقیق، اثر تمرین استقامتی بر میزانفعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سویراکسید دیسموتاز (SOD) . کاتالاز (CAT) وگلوتاتیون پراکسیداز (GPX) بافتقلبی موش های نر ویستار بررسی شد. ۶۰ سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با وزن ۲۲۰±۲۰ گرم و ۱۰-۸ هفته ای به طورتصادفی به ۱۰ گروه n=۶ مطابق با مداخلات استرس. ویتامین D و فعالیت تمرینی منظم، شامل گروه شاهد،آب اکسیزنه (H۲۰۲(H؛ آب اکسیزنه دو برابر (۲H۲۰۲(۲H، آب اکسیزنه + ویتامین دی (HD), آب اکسیزنه دوبرابر +ویتامین دی (HDE)، آب اکسیژنه دوبرابر + تمرین + ویتامین دی (۲HDE) و نهایتا دی متیل سولفوکساید +سالین (DMSO) تقسیم و به مدت ۸ هفته تحت پروتکل مداخله قرار گرفتند سپس غلظت آنزیم های آنتی اکسیدانی دربافت قلب اندازه گیری و با استفاده از تجزیه وتحلیل واریانس سه طرفه تحلیل شد . سطح معنی داری برابر ۰.۰۵ در نظرگرفته شد . یافته ها نشان داد که تمرین باعث افزایش SOD و GPX شد اما افزایش کاتالاز معنادار نبود همچنین تعاملتمرین با ویتامین D نیز باعث افزایش آنزیم های آنتی اکسیدانی شد ولی در گروه هایی که تمرین و مکمل نداشتند اینآنزیم ها افزایش پیدا نکرد ولی غلظت مالون دی آلدئید MDA در این گروه ها افزایش یافت . در رابطه با مصرف دوزهایمختلف H۲۰۲ در مقایسه با گروه تمرین و D به تنهایی و یا گروه کنترل نشان داده شد که ترکیب تمرین استقامتی و Dباعث افزایش معنادار و خیلی بیشتری در فعالیت آنزیم های SOD و GPX می شود.

Keywords:

استرس اکسیداتیو , فعالیت تمرینی منظم , مالون دی آلدئید , CAT , SOD