کاربرد منحنی یادگیری برای تعیین تعداد دفعات انجام مهارتهای بالینی منتخب تنظیم خانواده کارآموزان بهورزی

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 104

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJOGI-16-68_002

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

Abstract:

مقدمه: آموزش بالینی، وسیله ای است که کارآموزان از طریق آن، به طور مستقیم در موقعیت تبدیل اطلاعات نظری به عملی قرار می گیرند. مطالعه حاضر با هدف تعیین استاندارد آموزشی برای دفعات انجام مهارت های بالینی تنظیم خانواده بر اساس منحنی یادگیری انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه از نوع سری زمانی است که در سال ۹۱-۱۳۹۰ بر روی ۵۴ کارآموز بهورزی مشغول به تحصیل در پایه اول آموزشگاه بهورزی مشهد، نیشابور و تربت جام انجام شد. افراد به شیوه سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته و شامل اطلاعات فردی کارآموزان بهورزی و چک لیست ارزیابی تبحر بالینی بهورزان جهت انجام مهارت های تنظیم خانواده بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه، منحنی یادگیری مهارت های بالینی نشان داد که با انجام مهارت ها به تعداد ۳۰-۲۱ بار، میزان تبحر کسب شده در حد کفایت (بیشتر از ۷۵ درصد) می باشد و با افزایش دفعات انجام مهارت در طول ۱۵ هفته کارآموزی، سطح تبحر تغییر معنی داری نداشت و ثابت ماند. استاندارد دفعات مورد نیاز انجام مهارت های تنظیم خانواده، ۲۱ تا ۳۰ دفعه می باشد. نتیجه گیری: تعداد دفعات مورد نیاز برای انجام مهارت های تنظیم خانواده، حداکثر ۳۰ بار می باشد. این تعداد دفعات، کمتر از تعدادی می باشد که در بالین جهت کارآموزان بهورزی پیش بینی شده است. بنابراین با استفاده از منحنی یادگیری، می توان ضمن تعیین تعداد دفعات استاندارد برای انجام یک مهارت بالینی و فراهم نمودن امکان تمرین کافی برای دستیابی به تبحر لازم، ایجاد ماندگاری در یادگیری، در وقت و هزینه برای آموزش مهارت ها نیز صرفه جویی کرد.

Authors

زهرا امامی مقدم

کارشناس ارشد پرستاری بهداشت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

سیدرضا مظلوم

دکترای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

فاطمه زوبین

دانشجوی دکترای آموزش پزشکی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.

نیره خسروی القار

کارشناس مامایی، آموزشگاه بهورزی امام رضا (ع)، مشهد، ایران.

فاطمه سردارآبادی

کارشناس ارشد پرستاری بهداشت جامعه، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران.

اقدس کریمی

دانشجوی دکترای بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

سلمه دادگر

استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات اختلالات تخمک گذاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.