مقایسه تاثیر دو روش طب فشاری و تحریک الکتریکی پوست بر شدت درد زایمان در زنان باردار نخست زا
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 71
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-15-12_004
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه: دیسترس ناشی از درد مادر در هنگام زایمان می تواند مادر و جنین را در معرض خطر قرار دهد. درد می تواند باعث افزایش فشار خون، افزایش ترشح اپی نفرین و نوراپی نفرین در مادر شود. راه های کنترل درد شامل استفاده از داروها و موارد غیردارویی می باشد. در حال حاضر هیچ داروی ایده آلی برای کنترل درد زایمان وجود ندارد و داروهای فعلی از جفت عبور کرده و بر روی جنین تاثیر می گذارند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دو روش طب فشاری و تحریک الکتریکی پوست بر شدت دردهای زایمانی در زنان نخست باردار انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۸۵-۸۶ بر روی ۱۳۵ زن نخست زا انجام شد. افراد به طور تصادفی در ۳ گروه طب فشاری، تحریک الکتریکی پوست و گروه کنترل قرار گرفتند. مداخله در دیلاتاسیون ۳-۴ سانتیمتر سرویکس بر روی نقطه SP۶ صورت گرفت. در گروه اول از فشار و در گروه دوم از تحریک الکتریکی پوست شبه سوزنی استفاده شد. گروه سوم از هیچ روشی استفاده نکردند. شدت درد در هر ۳ گروه با استفاده از نمودار بصری - عددی طی ۴ مرحله قبل از مداخله در دیلاتاسیون ۳ -۴ سرویکس، بلافاصله پس از مداخله، ۳۰ و ۶۰ دقیقه پس از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها: شدت درد بلافاصله و ۳۰ و ۶۰ دقیقه پس از مداخله در گروه طب فشاری و تحریک الکتریکی پوست نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافته بود، همچنین در مقایسه تاثیر طب فشاری و تحریک الکتریکی پوست بر کاهش درد در دیلاتاسیون ۳-۴ سانتیمتر و بلافاصله بعد از مداخله تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p=۰/۰۵)، اما شدت درد ۳۰ و ۶۰ دقیقه پس از مداخله در گروه تحریک الکتریکی پوست به طور معنی داری کمتر بود (p<۰/۰۰۱). نتیجهگیری: طب فشاری و تحریک الکتریکی پوست هر دو باعث کاهش دردهای زایمانی می شوند اما تاثیر تحر ی ک الکتریکی پوست بیشتر است.
Keywords:
Authors
نرگس حسین پور
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری مامایی حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
معصومه کاویانی
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
محسن رازقی
دانشیار گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :