بررسی رابطه توده بدنی و نتایج بارداری در خانمهای مراجعه کننده به درمانگاههای بهداشتی شهر لار در سال ۱۳۸۷

مقدمه: اضافه وزن و چاقی در دوران بارداری ممکن است به عنوان یک مسئله غیرطبیعی قلمداد شود و می تواند باعث افزایش خطرات بارداری در مادر و نوزاد شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات توده بدنیمادر بر مادر و نوزاد صورت گرفت.   روش کار: این مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی در سال ۱۳۸۷روی ۲۷۲ مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی لار که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه ای دو قسمتی بود که به شکل مصاحبه تکمیل شد. قسمت اول پرسشنامه حاوی اطلاعات جمعیت شناسی و قسمت دوم سوالاتی در مورد عوامل خطر مرتبط با اضافه وزن در مادران بود. قد و وزن مادر در دو مرحله اندازه گیری و شاخص توده بدنی مادر در ابتدا و انتهای بارداری تعیین شد. وزن نوزادان پس از تولد در بیمارستان اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با نرم افزار SPSS (نسخه ۱۱) با روش های آمار توصیفی و آزمون آماری تی مستقل تحلیل شد.   یافته ها: میانگین اولین توده بدنی ۴/۲۳ و آخرین توده بدنی ۳/۲۸% بود. ۳/۷۴% خانم ها اولین بارداری را تجربه می کردند. با افزایش توده بدنی مادران وزن زمان تولد نوزاد کاهش یافت (۰۱/۰ < P). ۲۶ نفر (۶/۵ درصد) مادران از ابتدا دچار اضافه وزن بودند و ۶/۳۵ (۱۰۵ نفر) در دوران بارداری توده بدنی بالای حد طبیعی داشتند. نتیجه گیری: زنان چاق و یا دارای اضافه وزن بیش از حد در طی بارداری نیاز به مشاوره و پیگیری خاصی در دوران بارداری و حین زایمان دارند. مراقبین بهداشتی باید از مشکلات اضافه وزن آگاه باشند و آموزش های لازم را به مددجویان ارائه دهند.

Keywords:

عوارض بارداری , عوارض زایمان , شاخص توده بدنی , چاقی , اضافه وزن