سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

Login
PapersConferencesJournals

حذف آرسنیک سه ظرفیتی و کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی با استفاده از نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی (nZVI) و تعیین ایزوترم های جذب

Publish place: Journal of Health System Research، Vol: 13، Issue: 1
Publish Year: 1395
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 137

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

DOWNLOAD Paper

Export:

Link to this Paper:
https://civilica.com/doc/1729809

Document National Code:

JR_HSR-13-1_020

Index date: 19 August 2023

حذف آرسنیک سه ظرفیتی و کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی با استفاده از نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی (nZVI) و تعیین ایزوترم های جذب abstract

مقدمه: آرسنیک و کروم از جمله فلزات سنگین است که به عنوان آلاینده های متداول منابع آب و فاضلاب مطرح می باشد. نانو ذرات آهن با ظرفیت صفر (Nano zero valent iron یا nZVI) به دلیل ظرفیت بالای خود قادر به حذف این آلاینده ها می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی حذف آرسنیک (III) و کروم (VI) از محلول های آبی با استفاده از nZVI و تعیین ایزوترم های جذب بود.روش ها: جهت تعیین و تاثیر پارامترهایی مانند pH، غلظت اولیه، مقدار nZVI و زمان بر حذف آرسنیک و کروم از نرم افزار طراحی آزمایش استفاده شد. غلظت نهایی فلزات توسط دستگاه پلاسمای القایی جفت الکترونی (ICP یا Inductively coupled plasma) اندازه گیری شد. سپس، بهترین ایزوترم های جذب تعیین گردید.یافته ها: نتایج نشان دهنده حذف بهینه آرسنیک در غلظت اولیه ۱۰ میلی گرم بر لیتر، زمان ۵ دقیقه، ۷ = pH و مقدار nZVI برابر ۵ گرم بر لیتر بود. حذف آرسنیک توسط nZVI در غلظت های مختلف از ایزوترم های جذب Langmuir پیروی کرد. واکنش آرسنیک در حضور nZVI در محیط خنثی و در حضور غلظت بالای nZVI بسیار سریع رخ داد. کارایی حذف آرسنیک با افزایش غلظت رابطه عکس داشت. کارایی حذف کروم توسط nZVI بسیار پایین بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که nZVI در حذف آرسنیک از محلول های آبی دارای کارایی بالایی است. بنابراین، می توان از آن در حذف این فلز از آب های آلوده و فاضلاب های صنعتی استفاده نمود، اما کارایی حذف کروم توسط nZVI بسیار کم می باشد.

حذف آرسنیک سه ظرفیتی و کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی با استفاده از نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی (nZVI) و تعیین ایزوترم های جذب authors

Maliheh ملیحه موذنی

MSc Student, Student Research Committee, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Afshin افشین ابراهیمی

Associate Professor, Environmental Research Center, Research Institute for Primordial Prevention of Non-Communicable Disease AND Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Nasim نسیم رفیعی

MSc Student, Student Research Committee, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Hamid Reza حمیدرضا پورزمانی

Associate Professor, Environmental Research Center, Research Institute for Primordial Prevention of Non-Communicable Disease AND Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran