بررسی ارتباط شاخص استرین ادراکی با شاخص های نمره استرین گرمایی، دمای تر گوی سان و دمای هوا در شرایط گرم آزمایشگاهی

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 59

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HSR-12-2_008

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

Abstract:

مقدمه: در بسیاری از مشاغل، افراد در معرض استرین حرارتی قرار دارند و ارزیابی میزان مواجهه با گرما امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف اعتبارسنجی و بررسی ارتباط شاخص استرین ادراکی ( Perceptual strain index یا PeSI ) با دیگر شاخص های گرمایی در شرایط گرم آزمایشگاهی انجام شد.روش ها: این مطالعه از نوع تجربی- آزمایشگاهی بود که به صورت مقطعی در پنج شرایط دمایی مختلف (۲۱، ۲۴، ۲۷، ۳۰ و ۳۵ درجه سانتی گراد) و بر روی ۱۵ دانشجوی مرد، در اتاقک تنش حرارتی و بر روی تردمیل در سه سطح فعالیت سبک (۴/۲ کیلومتر بر ساعت)، متوسط (۸/۴ کیلومتر بر ساعت) و سنگین (۳/۶ کیلومتر بر ساعت) انجام گرفت. مقیاس احساس گرمایی (Thermal sensation یا TS)، شدت فعالیت اعمال شده ادراکی (Perceived exertion یا PE) جهت محاسبه PeSI و پرسش نامه شاخص نمره گذاری استرین گرمایی (Heat strain score index یا HSSI) تکمیل گردید. همچنین، شاخص دمای تر گوی سان ( Wet-bulb globe temperature یا WBGT ) و دمای هوا ثبت شد. در نهایت، داده ها با استفاده از آزمون همبستگی Pearson و آنالیز رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بر اساس آزمون همبستگی Pearson، بین شاخص های PeSI و HSSI همبستگی بالایی وجود داشت (۸۴/۰ = r، ۰۰۱/۰ = P). همچنین، بین PeSI با شاخص WBGT و دمای هوا به ترتیب همبستگی خوب (۷۶/۰= r) و بالایی (۸۱/۰= r) مشاهده شد (۰۰۱/۰ = P).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که می توان از PeSI در ارزیابی استرین گرمایی استفاده نمود؛ چرا که همبستگی قابل قبولی با دیگر شاخص های معتبر استرس گرمایی دارد و دارای کاربرد آسان و سریع و هزینه بسیار کمتری نسبت به دیگر شاخص های ارزیابی استرس گرمایی می باشد.

Authors

ایوب قنبری سرتنگ

MSc Student, Department of Occupational Health, Student Research Committee, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

حبیب اله دهقان

Assistant Professor, Department of Occupational Health Engineering, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran Corresponding Author: Habibollah Dehghan, Email: ha_dehghan@hlth.mui.ac.ir