تاثیر آموزش بهداشت بر مبنای نظریه رفتار برنامه ریزی شده در ارتقاء رفتارهای ایمن عبور از خیابان در دانش آموزان

مقدمه: آسیب های عابرین پیاده و کودکان یکی از دلایل مهم مرگ و ناتوانی است و پیشگیری از این امر نیازمند راهبردهای آموزشی و اجرای مداخلات جامع می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مداخله آموزشی بر مبنای نظریه رفتار برنامه ریزی شده در ارتقا رفتارهای ایمن عبور از خیابان دانش آموزان چهارم ابتدایی شهر تهران انجام گردید. روش ها: مطالعه به صورت کارآزمایی شاهددار تصادفی بر روی ۱۶۰ دانش آموز چهارم ابتدایی(۸۰ دختر و۸۰ پسر) که به صورت تصادفی از مدارس منطقه ۴ شهر تهران انتخاب شده بودند، در دو گروه آزمون و کنترل انجام شد. بعد از تعیین نیازها در چارچوب نظریه رفتار برنامه ریزی شده، مداخله آموزشی طراحی و برای گروه آزمون به اجرا در آمد. ۲ ماه پس از اتمام مداخله آموزشی هر دو گروه پیگیری و در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار آماریی SPSS نسخه ۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.   یافته ها: در مرحله قبل از مداخله بین دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک، رفتار و سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده که شامل، قصد رفتاری، توانمندی درک شده، اعتقادات کنترلی، انگیزه پیروی، اعتقادات هنجاری، ارزشیابی پیامد و اعتقادات رفتاری بودند، تفاوت معنی دار وجود نداشت. پس از انجام مداخله، بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر سازه های قصد رفتاری          (۰۰۰۱/۰P<) ، توانمندی درک شده (۰۰۰۱/۰ P<)، اعتقادات کنترلی (۰۰۰۱/۰P<) ، انگیزه پیروی (۰۰۰۱/۰P<)، اعتقادات هنجاری (۰۰۰۱/۰P<)، ارزشیابی پیامد (۰۰۰۱/۰P<)، اعتقادات رفتاری (۰۰۰۱/۰P<) و رفتارهای ایمن عبور از خیابان          (۰۰۰۱/۰P<) تفاوت معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که مداخله آموزشی بر مبنای نظریه رفتار برنامه ریزی شده می تواند سبب ارتقا رفتارهای ایمن عبور از خیابان دانش آموزان گردد. واژه های کلیدی: آموزش بهداشت، نظریه رفتار برنامه ریزی شده، عابرین پیاده، رفتار ایمن، دانش آموزان

Keywords:

health education , planned behavior theory , pedestrian , safe behavior , student