ارزیابی شدت روشنایی سالن های مطالعه خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: انسان بیشترین اطلاعات و آموخته های خود را از طریق سیستم بینایی به دست می آورد. سالن های مطالعه مکان هایی هستند که دانشجویان زمان زیادی را در آن ها به مطالعه می پردازند. روشنایی مناسب و توزیع بهینه آن می تواند خستگی چشم را به تاخیر اندازد و دقت و زمان مطالعه مفید را افزایش دهد. هدف این مطالعه بررسی میزان روشنایی سالن های مطالعه در خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که روی ۲۴ سالن مطالعه در خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال ۱۳۸۹ انجام شد. پس از تهیه نقشه ساده از سالن ها و اندازه گیری ابعاد (طول، عرض و ارتفاع)، برای ارزیابی شدت روشنایی از روش شبکه ای استفاده شد. برای اندازه گیری شدت روشنایی از دستگاه نورسنج مدل HAGNER و در ارتفاع ۶۰ سانتیمتر از زمین استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار ۱۶SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین شدت روشنایی کلی، طبیعی و مصنوعی به ترتیب در ۲۱، ۹ و ۲ سالن از کل سالن های مطالعه بیشتر از ۳۰۰ لوکس استاندارد Illuminating engineering society of north america (IESNA) بود. میانگین نسبت مساحت پنجره به مساحت کف در خوابگاه دختران و پسران به ترتیب ۱۲/۰ و ۱۴/۰ بود. نتیجه گیری: روشنایی روز سالن های مطالعه با میانگین ۵۶۷ لوکس در حد استاندارد بودند، اما روشنایی در شب به دلیل حذف منابع طبیعی و استفاده از منابع مصنوعی با میانگین ۲۲۹ لوکس وضعیت مناسبی نداشتند. واژه های کلیدی: روشنایی، شدت روشنایی، روشنایی مصنوعی داخلی، سالن مطالعه