بررسی شیوع استرس شغلی و ارتباط آن با ویژگی های فردی در کارگران یک صنعت تونل سازی

مقدمه: استرس شغلی امروزه یکی از پدیده های مهم در زندگی اجتماعی و تهدیدی جدی برای سلامتی نیروی کار در جهان می باشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع استرس شغلی و تعیین ارتباط آن با ویژگی های فردی کارگران در یکی از صنایع انجام شد.  روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۰ روی ۱۴۵ نفر از مجموع ۴۵۰ نفر از کارکنان شاغل در یک پروژه تونل سازی واقع در شهرستان کرج انجام شد. جهت تعیین استرس شغلی از پرسش نامه استاندارد استرس شغلی موسسه Health and safety executive (HSE) انگلستان استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون های آماری ۲c، Independent t و تحلیل One Way ANOVA صورت گرفت. یافته ها: از نظر آماری ارتباط معنی داری بین استرس شغلی با متغیرهای ورزش، تحصیلات مرتبط با شغل و سابقه شغلی وجود داشت (۰۵/۰ > P)؛ به طوری که افراد دارای تحصیلات مرتبط شغلی، بدون سابقه شغلی و افرادی که عادت به ورزش کردن داشتند، میانگین استرس شغلی کمتری داشتند. همچنین بین استرس شغلی با متغیرهای سن، تاهل، سطح تحصیلات، مصرف دخانیات، بیماری های مزمن و شاخص توده بدنی ارتباط آماری معنی داری دیده نشد (۰۵/۰ < P). نتیجه گیری: توجه به استرس شغلی در صنایع ساختمانی ضروری است. اقدامات کنترلی نظیر آموزش کارگران و طراحی و اجرای برنامه های ورزشی در محیط های شغلی می تواند در کاهش میزان استرس شغلی موثر واقع گردد. واژه های کلیدی: استرس شغلی، ویژگی های فردی، صنعت عمرانی