بررسی عوامل اجتماعی- فرهنگی موثر بر سالمند آزاری در شهر اصفهان

مقدمه: سالمندان در جوامع سنتی از قدرت و منزلت زیادی برخوردار بودند، اما شهری و صنعتی شدن جوامع معاصر و تغییر نوع خانواده، پایگاه اجتماعی سالمندان را دگرگون و آن ها را دچار مشکلات فراوانی کرده است. کاهش اساسی و مستمر مرگ و میر موجب رشد فزاینده جمعیت سالمند شده که این امر بر موقعیت و منزلت سالمندان و سوء رفتار با آن ها بی تاثیر نبوده است. هدف اصلی تحقیق حاضر، مطالعه تاثیر برخی از عوامل اجتماعی و فرهنگی بر پدیده سالمند آزاری در شهر اصفهان بود. روش ها: تحقیق حاضر به روش پیمایشی و جامعه آماری آن را سالمندان بالای ۶۰ سال که دچار آزار و اذیت عمدی شده و به مرکز پزشکی قانونی استان اصفهان مراجعه کرده بودند، تشکیل دادند که از بین آن ها ۶۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته و جهت تحلیل داده ها از ضریب همبستگی Pearson و ANOVA بهره گرفته شد. یافته ها: بین میزان تحصیلات سالمندان و میزان آزار دیدن آن ها (۰۵/۰ > P، ۵۲/۳ = f)، بین این که سالمند با چه کسی زندگی کند و میزان آزار دیدن آن ها (۰۵/۰ > P، ۴۲/۴ = f) و همچنین بین پایگاه اجتماعی- اقتصادی خانواده و میزان آزار دیدن سالمندان (۰۵/۰ > P، ۵۹۲/۰ = r) رابطه معنی دار وجود داشت، اما بین سبک زندگی سالمندان و میزان آزار دیدن آن ها رابطه ای دیده نشد (۰۵/۰ < P، ۱۰۶/۰ = r). نتیجه گیری: سالمند آزاری فیزیکی در شهر اصفهان پایین است و بیشترین نوع آزار به سالمندان از نوع استفاده از اموال بدون رضایت سالمند می باشد. البته پیشگیری از شیوع آزارها به سالمندان ضروری به نظر می رسد. واژه های کلیدی: سالمند آزاری، خشونت، تحصیلات، پایگاه اجتماعی- اقتصادی، سبک زندگی