بررسی کاربرد فرایندهای انعقاد و اسید کراکینگ در بهبود قابلیت تجزیه بیولوژیکی فاضلاب صنعت روغن کشی زیتون

مقدمه: فاضلاب صنعت روغن زیتون بسته به محتویات شیمیایی و مواد آلی مقاوم به تجزیه بیولوژیکی است. به علت وجود ترکیبات بازدارنده فنولی، سمیت برای میکروارگانیسم ها در واحدهای تصفیه فاضلاب شهری، بوی نامطبوع، COD (Chemical oxygen deman) و BOD (Biochemical oxygen demand) بالا، جامدات معلق بالا، ترکیبات مقاوم به تجزیه بیولوژیکی، تهدیدی برای منابع آب سطحی و زیرزمینی محسوب می گردد. هدف از این مطالعه نیز، تعیین کارایی فرایندهای تلفیقی انعقاد و اسید کراکینگ جهت کاهش بار آلودگی و بهبود قابلیت تجزیه پذیری بیولوژیکی فاضلاب روغن زیتون بود. روش ها: این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی و به صورت ناپیوسته بر روی فاضلاب واقعی انجام شد. فرایند انعقاد با استفاده از مواد منعقد کننده آلوم و کلرور فریک و بر روی پساب حاصل از عملکرد بهترین ماده منعقد کننده انجام گرفت. فرایند اسید کراکینگ با استفاده از اسید سولفوریک انجام پذیرفت. میزان حذف پارامترهای COD، کل ترکیبات فنلیک و TSS (Total suspended solids) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بالاترین راندمان حذف آلاینده ها در PH و دوز بهینه کلرورفریک به ترتیب ۶ و mg/l ۳۰۰۰ حاصل گردید. در این شرایط میزان حذف COD، ترکیبات فنلی و TSS توسط کلرورفریک به ترتیب ۲/۹۱، ۷/۸۹ و ۹/۹۸ درصد حاصل گردید. همچنین ماده منعقد کننده کلرور فریک نسبت به آلوم برتری داشت. فرایند اسیدکراکینگ بر روی پساب حاصل از عمل انعقاد در شرایط بهینه به ترتیب باعث حذف ۶/۱۸ و ۶/۵۲ درصد COD و کل ترکیبات فنلی گردید. همچنین اندازه گیری نسبت BOD/COD نشان داد که این مقدار بعد از فرایند تلفیقی از ۱۴/۰ به ۶۹/۰ افزایش یافته است. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که این فرایندها می توانند به عنوان روش های پیش تصفیه موثر و اقتصادی در کاهش بار آلایندگی این نوع فاضلاب به کار گرفته شود. واژه های کلیدی: فاضلاب روغن زیتون، قابلیت تجزیه بیولوژیکی، انعقاد، اسید کراکینگ