جنسیت، گردش گری و انحراف: تبیین رفتار انحرافی زنان ساکن و گردش گر در شهرهای مازندران

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر متغیرهای هم بستگی اجتماعی، تعهد گروهی و ابعاد آنان بر میزان عمل انحرافی در میان زنان ساکن و گردش گر شهرستان های مازندران تمرکز دارد. روش اجرای پژوهش پیمایشی بوده، برای دست یابی به این هدف ابتدا با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، گردش گران و ساکنین ۵ شهر تنکابن، نوشهر، آمل، ساری و بهشهر انتخاب و در مرحله بعد، تعداد ۱۳۴ نفر از زنان گردش گر و ۱۴۰ نفر از زنان ساکنین به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس استفاده شد. برای اطمینان از اعتبار پرسش نامه، از اعتبار صوری و برای بررسی روایی پرسش نامه از آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری میان زنان ساکن و گردش گر در پایبندی مصرف و روابط جنسی وجود ندارد، اما توانایی تبیین تغییرات متغیر وابسته در زنان گردش گر نسبت به زنان ساکن بیش تر بوده است و در این میان، ابعاد احساس دوستی و تعهد ارزشی ضریب تاثیرشان معنادار بوده است.

Keywords:

مصرف , روابط جنسی , انحراف زنان , گردش گری , سبک زندگی