ارزیابی نقش سبک های رهبری فرماندهان و مدیران بر تصمیم گیری مشارکتی کارکنان حاضر به خدمت شهرهای ساحلی فرماندهی انتظامی استان مازندران

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی نقش سبک های رهبری فرماندهان و مدیران بر تصمیم گیری مشارکتی کارکنان حاضر به خدمت شهرهای ساحلی است. پژوهش از حیث هدف کاربردی است؛ زیرا می توان از نتایج این پژوهش برای ارتقای اثربخشی سازمانی در فرماندهی انتظامی استان مازندران استفاده کرد و به طور خاص می خواهیم از نتایج این پژوهش در جهت ارتقای اثربخشی سازمانی، در این فرماندهی استفاده کنیم. این پژوهش به صورت میدانی به روش پیمایشی با تحلیل هم بستگی و تبیین آن در جامعه آماری انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان مازندران تشکیل می دهد که نمونه آماری برابر ۲۲۳ نفر است. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسش نامه استاندارد سبک رهبری کلارک (۲۰۰۲) و پرسش نامه استاندارد تصمیم گیری مشارکتی فتح الهی (۱۳۹۱) استفاده شده است که پژوهش از نوع کمی می باشد. روایی پرسش نامه ها به وسیله اساتید محترم مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب ۷۸/۰ و ۸۶/۰ به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری هم بستگی، رگرسیون و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که سبک رهبری اثر مثبت و معنادار بر تصمیم گیری مشارکتی دارد. هم چنین ابعاد سبک رهبری اثر مثبت و معنادار بر تصمیم گیری مشارکتی دارند. با توجه به آزمون فریدمن نیز به ترتیب بیش ترین میانگین اختصاص به سبک رهبری واگذار کننده و سپس سبک رهبری دموکرات و در نهایت سبک رهبری خودکامه قرار داشته است.

Keywords:

سبک های رهبری , تصمیم گیری مشارکتی , شهرهای ساحلی , فرماندهی انتظامی استان مازندران