ابعاد تعالی سازمانی درکارکنان فرماندهی نیروی انتظامی استان مازندران در حوزه دانشی و مهارتی

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 87

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRMZ-11-41_002

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

Abstract:

زمینه و هدف: هدف کلی پژوهش حاضر، ارائه ابعاد موثر بر تعالی سازمانی در کارکنان فرماندهی نیروی انتظامی استان مازندران در حوزه دانشی و مهارتی است. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است که با رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی انجام شد. در رویکرد کیفی، از روش تحلیل محتوا و در رویکرد کمی از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی از مدیران و فرماندهان فرماندهی نیروی انتظامی استان مازندران به تعداد ۱۵ نفر و در بخش کمی نیز بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۳۰ نفر از کارکنان فرماندهی نیروی انتظامی استان مازندران با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. هم چنین در بخش کیفی از روش نمونه گیری هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع و در بخش کمی جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه و پرسش نامه محقق ساخته تعالی سازمانی با ۶۰ سوال استفاده شد. روایی صوری و محتوایی ابزار به تایید متخصصان رسید و روایی سازه آن ها با بارعاملی بیش تر از ۵/۰ محاسبه شد که مورد تایید قرار گرفت. و پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ آن ها نیز بالای ۷/۰ محاسبه شد که مورد تایید بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که متغیر تعالی سازمانی دارای ۲ بعد «توانمندسازی و عملکردی» است. هم چنین بعد توانمندسازی دارای ۵ مولفه «فرماندهی، یادگیری، منابع انسانی، راهبرد نظامی و ساختار سازمانی» و بعد عملکردی دارای ۳ مولفه «نتایج امنیتی، نتایج جامعه و نتایج کلیدی عملکرد» می باشد که بعد توانمندسازی با بارعاملی ۹۹۶/۰ دارای بیش ترین سهم و بعد عملکردی با بارعاملی ۹۵۹/۰ دارای کم ترین سهم است. نتیجه گیری: نتایج آزمون معادلات ساختاری نشان داد که ابعاد توانمندسازی و عملکردی در تعالی سازمانی نقش معناداری دارند و بعد توانمندسازی بیش ترین نقش و بعد عملکردی کم ترین نقش را در تعالی سازمانی دارند.

Authors

علی اصغر عباسی اسفجیر

دانشگاه آزاد اسلامی بابل