شناسایی و اولویت بندی عوامل کلیدی توانمندساز در پیاده سازی مدیریت دانش با کمک منطق فازی (مورد مطالعه: کارکنان ستادی نیروی انتظامی استان مازندران)

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل کلیدی توانمندساز در پیاده سازی مدیریت دانش به منظور ارتقای بهره وری در راستای پیشرفت و توسعه دانش در نیروی انتظامی استان مازندران صورت گرفته است. بر این اساس محققین ضمن مرور ادبیات موضوعی مربوط، مدل بکوویتز و ویلیامز (۱۹۹۹)، را به عنوان الگوی اولیه پژوهش انتخاب کرد و در ادامه ۱۲ نفر از کارشناسان نیروی انتظامی به عنوان خبرگان این پژوهش شناسایی شدند؛ تا در خصوص انتخاب شاخص ها و اولویت بندی آن ها نظر دهند. مستند به نظر خبرگان، هفت مولفه تشخیص مدیریت دانش (یافتن، به کارگیری، یادگیری، تسهیم، ارزیابی، ایجاد، نگهداری و حذف دانش)،  به عنوان معیارهای اصلی پژوهش شناسایی شدند و در ادامه زیر مولفه های مرتبط با هر معیار شناسایی و وزن هر یک از آن ها تعیین شد، و متناسب با نیاز سازمان، تعداد زیر شاخص های مناسب به عنوان بهترین عوامل کلیدی توانمندساز در پیاده سازی مدیریت دانش ذکر شد. آن گاه با استفاده از تکنیک فرآیند تحلیل شبکه ی فازی و تاپسیس فازی به کمک نرم افزار اکسل شاخص های بالقوه ارزیابی شده و امتیاز نهایی هر یک تعیین شد. در نتیجه به منظور شکل دادن به مدیریت دانش منسجم، به دلیل ایجاد مزیت های رقابتی، یکی از مقاصد اصلی این پژوهش ارائه رویکردی علمی و کمی در تصمیم گیری های مدیریتی عنوان شد.

Keywords:

مدیریت دانش , مدل بکوویتز و ویلیامز , تحلیل شبکه فازی , تاپسیس فازی , نیروی انتظامی