مدل ساختاری پیش بینی اهمال کاری تحصیلی براساس سبک های شناختی تنظیم هیجان و خطاها ی شناختی با نقش میانجی خودناتوان سازی در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش مدل ساختاری پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس سبک های شناختی تنظیم هیجان و خطاهای شناختی با نقش میانجی خودناتوان سازی در دانش آموزان انجام پذیرفت. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و در زمره تحقیقات توصیفی و همبستگی (تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری) بود. در پژوهش حاضر جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر و پسر دبیرستان (متوسطه دوم) منطقه ۷ و ۸ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۸۵۲۲ نفر بود. حجم نمونه به تعداد ۲۵۰ دانش آموز بود که با روش نمونه گیری غیرتصادفی و در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های خودناتوان سازی جونز و رودوالت (۱۹۸۲)، سبک های تنظیم شناختی هیجان گراس و جان (۲۰۰۳)، تحریف شناختی عبداله زاده و سالار (۱۳۸۹) و اهمال کاری تحصیلی تاکمن (۱۹۹۱) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها توسط آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شد. نتایج نشان داد سبک های شناختی تنظیم هیجان بر اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان اثر مستقیم دارد. خطاهای شناختی بر اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان اثر مستقیم دارد. خودناتوان سازی بر اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان اثر مستقیم دارد. خطاهای شناختی بر اهمال کاری با نقش میانجی خودناتوان سازی در دانش آموزان اثر غیرمستقیم دارد. سبک های شناختی تنظیم هیجان بر اهمال کاری با نقش میانجی خودناتوان سازی در دانش آموزان اثر غیرمستقیم دارد.

Keywords:

اهمال کاری تحصیلی , سبک های شناختی تنظیم هیجان , خطاهای شناختی , خودناتوان سازی