بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس استرس والدگری در مادران کودکان اوتیستیک

استرس والدگری تاثیرات منفی قابل توجهی بر سلامت جسمانی و روانی والدین کودکان مبتلا به اوتیسم دارد. هدف پژوهش بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس استرس والدگری در مادران کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش پژوهش پیمایشی و جامعه آماری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تهران در بهار ۱۴۰۱ بود. نمونه آماری ۲۷۶ نفر از مادران کودکان مبتلا به اوتیسم بود که به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش مقیاس های استرس والدگری اوتیسم پتروسوان و مایلز (۲۰۰۹) و تاب آوری کانر و دیویدسون(۲۰۰۳) بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و همچنین تحلیل عامل تاییدی استفاده شد. همچنین از نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۵ و Smart PLS نسخه ۳.۲ بهره گرفته شد. یافته ها نشان داد که مقدار آلفای کرونباخ مقیاس استرس والدگری اوتیسم برابر با ۹۵۳/۰ و برای مولفه های چهارگانه رفتارها و ارتباطات کودک ، استرس مراقبتی ، حمایت از نیازهای کودک و زندگی شخصی و خانوادگی بین ۷۶/۰ تا ۹۲/۰ و ضرایب پایایی ترکیبی نیز برای کل مقیاس ۹۶۲/۰ و برای مولفه ها بین ۸۶/۰ تا ۹۳/۰ بدست آمد. روایی صوری و محتوایی مقیاس با نظر والدین و متخصصان تایید شد. روایی ملاکی با استفاده از مقیاس تاب آوری به طور همزان قابل قبول بوده است. تحلیل عامل تاییدی نشان داد که ضمن برخورداری مقیاس از روایی همگرا و واگرای مطلوب ، مدل چهارعاملی تایید شد. با توجه پایایی و روایی مناسب ، به متخصصان بالینی و محققان توصیه می شود برای سنجش استرس والدگری مادران از مقیاس مذکور استفاده نمایند.

Keywords:

مقیاس استرس والدگری , اوتیسم , پایایی , روایی , تحلیل عامل تاییدی