ساخت، عامل یابی و روایی سنجی مقیاس فرهنگ پذیری برای دانش آموزان دوزبانه ایرانی

فرهنگ پذیری فرآیند تغییرات اجتماعی، روانی و فرهنگی است که از تعامل دو فرهنگ و در عین حال سازگاری با فرهنگ حاکم بر جامعه ناشی می شود. این پژوهش با هدف ساخت، عامل یابی و روایی سنجی پرسشنامه فرهنگ پذیری در دختران دانش آموز دوزبانه در شهر ارومیه انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر دو زبانه پایه های دهم و یازدهم در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ در شهر ارومیه بود. تعداد۳۰۰ دانش آموز با روش تصادفی خوشه ای سه مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه فرهنگ پذیری پاسخ دادند. پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی با استفاده ازروایی محتوایی و تحلیل عاملی تاییدی محاسبه شد. نتایج پژوهش حاکی از پایایی مطلوب بود و نتایج تحلیل عاملی تاییدی حاکی از میزان مطلوب شاخص های برازش مدل بود. بنابر متوسط واریانس استخراج شده ( AVE ) ۲ عامل استخراج شده توانستند ۶۱/۵۱ درصد از واریانس پرسشنامه فرهنگ پذیری را تبیین کنند. بر اساس نتایج تحقیق حاضر مقیاس فرهنگ پذیری با پانزده گویه و دو مولفه زبان و هویت فرهنگی استخراج گردید که می تواند برای سنجش میزان فرهنگ پذیری دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

فرهنگ پذیری , تحلیل عاملی تاییدی , دانش آموزدوزبانه , پایایی