اثر بازی های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو بر تاب آوری کودکان کم توجه و بیش فعال

این پژوهش با هدف شناسایی تاثیر بازی های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو بر تاب آوری کودکان کم توجه و بیش فعال انجام گرفت. روش تحقیق در این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه آموزشی و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی کودکان ۷ تا ۹ سال می باشند که در سال تحصیلی ۹۸ –۱۳۹۷ در مرکز توان بخشی جلایی پور شهر تهران بودند. بدین منظور، تعداد ۳۰ نفر از کودکان، به شیوه نمونه گیری هدفمند و به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری قرار داده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری کودکان (مرل، ۲۰۰۸) بود. گروه آزمایش در ۱۶ جلسه ۶۰ دقیقه ای تحت آموزش بازی های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بازی های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو تاثیر معناداری بر تاب آوری و خرده مقیاس های (خودتنظیمی، توانمندی اجتماعی و مسئولیت پذیری) کودکان کم توجه و بیش فعال داشت (۰۱/۰p <). اما این تاثیر بر خرده مقیاس (همدلی) معنادار نبود (۰۱/۰P>). بر اساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گیری نمود که آموزش بازی های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو موجب بهبود تاب آوری در کودکان کم توجه و بیش فعال می شود. لذا نهادهای خانواده و آموزشی و مراکز خدمات روان شناختی و مشاوره می توانند برای بهبود تاب آوری کودکان کم توجه و بیش فعال از این روش بهره مند شوند.

اثر بازی های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو بر تاب آوری کودکان کم توجه و بیش فعال Keywords:

بازی های ساختار یافته , لگو , تاب آوری , تکانشگری , کم توجه/ بیش فعالی