بازمهندسی آموزش و پرورش

آموزش و پرورش از مهمترین نهادهای اجتماعی می باشد. در واقع، کیفیت فعالیت سایر نهادهای اجتماعی تا اندازه زیادی به چگونگی عملکرد آموزش و پرورش بستگی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی مهندسی مجدد فرایندهای آموزش و پرورش می باشد. این مقاله با روش گردآوری و توصیفی و بین رشته ای همراه با تحلیل که از کتابها، تحقیقات پیشین و مجلات و اینترنت که دیدگاه های صاحب نظران و پژوهش گران می باشد استفاده شده است. وضعیت فعلی نظام آموزش و پرورش حاکی از آن است که علی رغم تکامل مفاهیم و متدلوژی های مهندسی مجدد، اغلب آنها به این موضوع توجه نکرده و یا دراجرای موفق آن ناکام مانده اند.آنچه که این مقاله در پی آن است فهم این موضوع محوری است که چگونه می توان از مهندسی مجدد در بازنگری ساختار و فرایندهای نظام آموزش و پرورش استفاده نمود و از برآیندهای آن در جهت همگرایی برنامه های آموزشی با استراتژی های سازمانی بهره جست. فراگیری مهارت های نوین و مرتبط سرآغاز تکامل و پیشرفت در هر شغل و پیشه ای می باشد. اندیشمندان و کارگزاران مدیریت برای بهبود عملکرد سازمان ها از یکی از نو آوری های مدیریتی به نام مهندسی مجدد فرآیندها استفاده می کنند، که بر طراحی مجدد فرآیندهای کاری جهت دستیابی به بهره وری و مزیترقابتی تمرکز می کند. در سال های اخیر، آموزش و پرورش نیز با چالش ها و بحران های زیادی مواجه است، لذا در این مقاله تعریف، اهداف، اصول، فنون، عوامل موفقیت، موانع، دیدگاه ها، عناصر مهندسی مجدد و همچنین ضرورت مهندسی مجدد فرآیندها ، ماهیت و چالشهای فراروی آموزش و پرورش در آینده بحث می گردد.

Keywords:

مهندسی مجدد , آموزش و پرورش , فرایندهای آموزشی , مدیریت , استراتژی