پیش بینی مجذوبیت تحصیلی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازنده گرا و امید تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر ایلام

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی مجذوبیت تحصیلی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازنده گرا و امید تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر ایلام انجام گرفت. این پژوهش بر حسب هدف کاربردی، از نظر نوع داده ها کمی، و از نظر نحوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره اول شهر ایلام در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به تعداد ۴۴۰۱ نفر بودند. بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه ۳۵۳ نفر برآورد شد، اما برای تعمیم پذیری بیشتر نتایج حجم نمونه این پژوهش ۴۰۰ نفر بود. ابزار های اندازه گیری شامل: سیاهه مجذوبیت تحصیلی(SEI) سالملا-آرو و آپادایا(۲۰۱۲)؛ پرسشنامه ادراک از محیط یادگیری سازنده گرا(PSCLEQ) حقایقی و کارشکی (۱۳۹۴)؛ مقیاس امید به تحصیل(AHS) خرمائی و کمری (۱۳۹۶) می باشند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی جهت سنجش متغیرهای پژوهش از میانگین و انحراف معیار در سطح استنباطی جهت بررسی روابط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد بین تمامی ابعاد ادراک از محیط یادگیری سازنده گرا و مجذوبیت تحصیلی و بین تمامی ابعاد امید تحصیلی و مجذوبیت تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد. همچنین ضریب همبستگی پیرسون در سطح ۰/۰۵ بین ادراک از محیط یادگیری و امید تحصیلی معنادار است.

Keywords:

ادراک از محیط یادگیری سازنده گرا , مجذوبیت تحصیلی , امید تحصیلی