در سالهای اخیر، مفهوم پایداری به موضوع مورد علاقه مشترک رشته های متعددی تبدیل شده است . دلیل این محبوبیت اجرای توسعه پایدار است . معماری سبز تلاش دارد تا تعداد منابعی که در ساخت ، بهره برداری و اداره ساختمان مصرف می شود به حداقل رساند و نیز آسیبی که به واسطه انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای ساختمان به محیط زیست وارد می شود محدود سازد. جهت طراحی ، ساخت ، راه اندازی و حفظ انرژی ساختمان، آب و مصالح جدید استفاده می شوند و در کنار این مقادیری از ضایعاتی که اثرات منفی بر سلامتی و محیط زیست دارند تولید می شوند. در این راستا هدف از انجام این پژوهش ، نشان دادن روشی کامل و گویا برای شناخت بهتر
فرم های ساختمان نسبت به
زیست محیطی و نقش آن در
معماری پایدار می باشد. سوالات تحقیق بر این قرار هستند که ؛ آیا نمونه ساختمانهای ارائه شده
زیست محیطی (معماری پایدار) هستند؟ در مقاله نظرات مختلفی در رابطه با این دیدگاه ارائه شده است . روش تحقیق و نحوه گردآوری اطلاعات مبتنی بر داده های اسنادی و کتابخانه ای است . در این راستا پس از معرفی
معماری پایدار و جزئیات و زیر مجموعه آن ها به بررسی نمونه
فرم های ساختمان در
زیست محیطی (معماری پایدار) پرداخته شده است . یافته های این مطالعه نشان می دهد ساختمانهایی که فرمهای آزاد معماری دارند، ساختمانهای ویژهای هستند که حکایت از مرحله جدیدی در معماری دارند. ساختمان ها بالاترین نیازهای زیستگاه مدرن را برآورده می کنند و مجهز به جدیدترین تجهیزات برای
زیست محیطی در فرآیند بهره برداری هستند، از دیگر یافته های این مقاله ، فرم شهر از تمامی عناصر و اجزای کالبدی قابل رویت شهر شکل می پذیرد و متشکل از عناصر طبیعی و مصنوع بوده، تبلور فضایی و شکلی فعالیت های جوامع است .