تحلیل و مقایسه میزان اثرگذاری آموزشهای حضوری و مجازی در برنامه های آموزشی مرکز تحقیقات ، آموزش و مشاوره اداره فضای سبز شهرداری منطقه ۲۱ تهران در پاندمی کرونا

هدف: پژوهش حاضر با هدف تحلیل میزان اثرگذاری آموزش مجازی در دوران کرونا و رهیافت توسعه آموزشمجازی در پساکرونا انجام شد .روش: روش تحقیق، کیفی از نوع پدیدارشناسی و با استفاده از راهبرد اکتشافی انجامشده است. جامعه پژوهشیشامل ۱۸۷ نفر از شهروندان منطقه ۲۱ بوده که ۶۴ نفر به صورت هدفمند و با رعایت قاعده اشباع نظری داده هاانتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر ۲۶ گویه در قالب شش متغیر بود.یافته ها: تجزیه وتحلیل داده ها بر اساس تحلیل مضمون و با رویکرد تفسیری انجام گردید. برای اعتبار یابیاطلاعات جمع آوری شده از تکنیک بازخورد به پاسخ دهندگان، بازنگری پژوهشگر، همراستایی با منابع پژوهشیو اسناد مکتوب استفاده گردید. با توجه به نتایج تحقیق میتوان گفت پاندمی کرونا ازیک طرف باعث افزایشمهارت و تجربه آموزشی کلیه ذینفعان شده و از طرفی دیگر آسیب های جسمانی، روانی، افت تحصیلی،فرسودگی شغلی را به بار آورده است، اما با پیش بینی الزامات و نیازها، برنامه ریزی و سیاستگذاری و بازنگریجدی در منابع انسانی، مالی و پشتیبانی می توان آموزش مجازی را توسعه داد و در آینده به عنوان مکمل آموزشحضوری به نحو احسن از آن بهره جست.

Keywords:

آموزش مجازی , مرکز تام شهرداری منطقه ۲۱ , فرصت های آموزش مجازی , تهدیدات آموزش مجازی