روان درمانی مثبت نگر برای ارتقاء کیفیت زندگی جانبازان پاراپلژی از طریق شبکه های اجتماعی مجازی
Publish place: Journal of Military Medicine، Vol: 20، Issue: 3
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 87
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-20-3_011
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402
Abstract:
زمینه و هدف: استفاده از شبکه های اجتماعی در اجرای مداخلات روانشناختی امری جدید، اما به سرعت رشد کننده است. افرادی که سطح نیاز بالایی به چنین مداخلاتی دارند، میتوانند با ابزارهای مدرن از آن بهره مند شوند. در پژوهش حاضر تلاش شد تا اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر کیفیت زندگی جانبازان پاراپلژی از طریق شبکه های اجتماعی مورد مطالعه قرار گیرد. روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه جانبازان پاراپلژی در استان خوزستان در سال ۱۳۹۶بودند که ۳۶ نفر از آنها به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی گمارده شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل آزمونهای کیفیت زندگی (HRQOL)، اضطراب Beck و افسردگی Beck بودند که آزمودنی های هر دو گروه قبل از مداخله آزمایشی، آنها را تکمیل کردند. سپس مداخله روان درمانی مثبتنگر طی ۱۴ جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد در حالی که گروه کنترل مداخل های دریافت نکردند. سپس هر دو گروه مجددا پرسشنامهها را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از تحلیل آماری کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: رواندرمانی مثبتنگر از طریق شبکههای مجازی تاثیر معنی داری بر کاهش افزایش کیفیت زندگی (در سه حیطه سلامت جسمانی، روانی، و محیطی)، در سطح P<۰.۰۵ و اختلالات خواب و افسردگی جانبازان پاراپلژی در سطح P<۰.۰۰۱ داشت و توانست اختلاف معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون در گروه مداخله ایجاد کند، اما در مورد سلامت اجتماعی، این مداخله تاثیر معناداری ایجاد نکرد، این تاثیرگذاری در سطح متوسط (بین ۲۳ تا ۷۱ درصد) به دست آمد. نتیجه گیری: روان درمانی مثبت نگر از طریق شبکههای مجازی میتواند کیفیت زندگی جانبازان پاراپلژی را بهبود بخشد. این بهبود از طریق مکانیسم های مختلف مانند تغییر باورها، افزایش تعاملات اجتماعی، افزایش فعالیت های فکری و جسمی به خاطر انجام تکالیف ایجاد می گردد. قابل توجه این که در مسیر اجرایی شدن این تکنیک در حال حاضر چالش هایی وجود دارد که در این مطالعه به آن اشاره شده است.
Keywords:
Authors
منیژه فیروزی
استادیار، روان شناسی سلامت، گروه روان شناسی بالینی، دانشگاه تهران، پردیس فارابی، تهران، ایران
مهرداد رمضانی پیانی
دانشگاه تهران