اثربخشی آموزش نظم جویی فرایندی هیجان در دشواری تنظیم هیجان

اهداف:  هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش نظم­ جویی فرایندی هیجانی در دشواری تنظیم هیجان در دانشجویان می باشد. روش­ها: این پژوهش در مقوله طرح­های آزمایشی است. بدین منظور، ۲۰ نفر (۱۱زن و ۹مرد) از دانشجویان دانشگاه خوارزمی به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. افراد انتخاب شده به صورت گروهی، ده جلسه تحت آموزش راهبردهای نظم­ جویی هیجان قرار گرفتند و همه افراد در سه مرحله (قبل از آموزش، میانه آموزش و بعد از آموزش) به وسیله ­ی مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (DERS) ارزیابی شدند. برای تجزیه تحلیل داده­ ها از تحلیل واریانس با اندازه­ گیری مکرر و آزمون تعقیبی بون­فرنی با برنامه ­ی SPSS -۱۸  استفاده شد. یافته ­ها: نتایج بیانگر این بود که آموزش نظم ­جویی فرایندی هیجان منجر به کاهش ­معنی­دار در نمرات خرده­ مقیاس­های دشواری در رفتار هدفمند (۰۰۱/۰ >p < /span>) ، فقدان آگاهی هیجانی (۰۰۱/۰ >p < /span>) دشواری در کنترل تکانه (۰۱/۰ >p < /span>)، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی (۰۱/۰ >p < /span>)، عدم وضوح هیجانی (۰۱/۰ >p < /span>) و عدم پذیرش پاسخ­ های هیجانی (۰۵/۰ >p < /span>) در شرکت کنندگان شده است. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می­توان گفت نظم ­جویی هیجان با اصلاح راهبردهای نظم­ جویی هیجان سازش ­نایافته، می تواند روش مناسبی برای پیشگیری از مشکلات ناشی از هیجان باشد.

Keywords:

Emotion , Emotion Regulation , Difficulty in Emotion Regulation , Process Model