مقایسه رضایت شغلی کارکنان بخش بهداشت و بخش درمان؛ آذربایجان شرقی

چکیده   اهداف: بررسی مقایسه ای رضایت در زیرمجموعه یک سازمان وسیع می تواند به شناسایی عوامل تحت نفوذ مدیریت هر کدام از زیرمجموعه های فوق کمک نماید. مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان رضایت شغلی بین کارکنان بخش بهداشت و درمان استان آذربایجان شرقی انجام شد.   روش ها: ا ی ن مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال ۱۳۹۰ روی ۴۲۰ نفر از کارکنان دو بخش بهداشت و درمان استان آذربایجان شرقی که به­روش نمونه گیری سه مرحله­ای خوشه­ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده­ها پرسش­نامه محقق­ساخته رضایت شغلی بود که پنج جنبه از رضایت شغلی شامل عوامل ساختاری و مدیریتی، فردی، اجتماعی، ماهیت شغل و محیطی و رفاهی را مورد سنجش قرار داد. داده­ها با روش­های آماری توصیفی و است ن باطی شامل آزمون رتبه دهی فریدمن، آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره به کمک نرم­افزار SPSS ۱۱ تحلیل شد.   یافته ها: میانگین رضایت شغلی بین پزشکان عمومی و ماماهای مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستان های استان آذربایجان شرقی در تمامی ابعاد دارای تفاوت معنی­دار بود (۰۵/۰ p < ). میانگین رضایت شغلی پزشکان عمومی بیمارستان و ماماهای مراکز بیشتر از متوسط و پزشکان عمومی مراکز و ماماهای بیمارستان کمتر از متوسط گزارش شد. بالاترین میانگین رضایت در بعد عوامل فردی موثر بر رضایت شغلی و بیشترین میزان نارضایتی در بعد عوامل محیطی و رفاهی گزارش شد. نتیجه گیری: میانگین رضایت شغلی بین کارکنان بخش بهداشت و درمان تفاوت معنی دار دارد و توجه به عوامل محیطی و رفاهی محیط کار احتمالا می تواند منجر به افزایش رضایت شغلی در بخش بهداشت و درمان شود.

Keywords:

کلیدواژه ها: بیمارستان , مرکز بهداشتی درمانی , رضایت شغلی , کارکنان مراقبت سلامت