تغییر آستانه شنوایی اندازه گیری شده با ادیومتری با تون خالص بعد از شلیک گلوله در کارکنان نظامی بدون حفاظت شنوایی

اهداف: آگاهی از شیوع و شدت ترومای آکوستیک و موارد پایدار آن و نیز شناخت عوامل زمینه ساز، نقش مهمی در تبیین برنامه های پیشگیرانه دارد . مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تغییر آستانه موقت و دایم شنوایی در بین گروهی از افسران نظامی در میدان تیر با استفاده از ادیومتری با تون خالص انجام شد.   روش ها: در این مطالعه همگروهی که در سال ۱۳۸۹ انجام شد، ۴۰ نفر از نیروهای نظامی یکی از یگان های نظامی تهران به روش نمونه برداری تصادفی ساده انتخاب شدند. ادیومتری با تون خالص قبل و بلافاصله بعد از شلیک در میدان تیر و نیز یک هفته بعد برای نمونه ها انجام شد. تغییر آستانه شنوایی ( TS ) به طور مجزا و میانگین فرکانس های ۳ تا ۶ کیلوهرتز مقایسه شد. داده ها با روش های آماری توصیفی و آزمون مجذور کای و T زوجی به کمک نرم افزار SPSS ۱۷ تحلیل شد.   یافته ها: پس از مواجهه با اصوات کوبه ای ۲۸ نفر (۷۰%) حداقل از یک علامت شنوایی شکایت داشتند که شایع ترین آنها وزوز گوش بود. ۱۶ نفر (۴۰%) نیز حداقل در یکی از فرکانس ها دچار افزایش TS شدند. در بررسی مجزای فرکانس ها، تفاوت TS فقط در فرکانس ۴۰۰۰ هرتز گوش راست معنی دار به دست آمد (۰۰۰۱/۰= p ). یک هفته بعد از مواجهه، علایم بالینی و افت در شنوایی سنجی به ترتیب در ۸ و ۶ نفر باقی مانده بود.   نتیجه گیری: تغییرات موقت یا دایم آستانه شنوایی ناشی از اصوات کوبه ای با استفاده از ادیومتری با تون خالص قابل ردیابی است. پایش سلامت شنوایی نظامیان در دوره آموزش و استفاده از وسایل حفاظت فردی مناسب قویا پیشنهاد می شود.

Keywords:

تغییر آستانه شنوایی , شلیک گلوله , کارکنان نظامی , ادیومتری با تون خالص