بیماری های قارچی سطحی و جلدی در مراکز آموزش نظامی تهران

اهداف. هدف این مطالعه تعیین میزان شیوع بیماری­های قارچی سطحی و جلدی و شناسایی عوامل ایجادکننده آنها در ۵ مرکز آموزش نظامی تهران بود.   روش­ها. تعداد ۳۰۰۰ نفر از افراد مستقر در مراکز آموزش نظامی از نظر ابتلا به بیمار­های قارچی سطحی و جلدی مورد معاینه قرار گرفتند. از افراد دارای ضایعات مشکوک به بیماری­های قارچی نمونه مناسب تهیه شد و با روش­های قارچ­شناسی مورد آزمایش مستقیم یا کشت قرار گرفت.   یافته­ها. ۳۹۰ نفر (۱۳%) در معاینه بالینی دارای ضایعات مشکوک به بیماری قارچی بودند اما آزمایش­های قارچ شناسی، وجود بیماری در ۵۰ نفر (۷/۱%) از آنها را تایید نمود. همه بیماران به بیماری­های قارچی سطحی مبتلا بودند و هیچ موردی از بیماری قارچی جلدی در آنها به اثبات نرسید. پیتروسپوروزیس، تینه­آ ورسیکالر و اریتراسما به ترتیب ۵۴، ۴۴ و ۲% از بیماری­ها را به خود اختصاص دادند.   نتیجه­گیری. شیوع بیماری­های قارچی در نظامیان مورد مطالعه کمتر از حد انتظار بود که بهبود شرایط بهداشتی محیط­های نظامی و ارتقای اطلاعات بهداشتی آنها را نشان می­دهد.

بیماری های قارچی سطحی و جلدی در مراکز آموزش نظامی تهران Keywords:

مراکز آموزش نظامی , بیماری های قارچی , تینه آ ورسیکالر , پیتروسپوروزیس , اریتراسما