بررسی اثرات درمانی بتامتازون براپیتلیوم قرنیه چشم خرگوشهای آلوده به خردل در مرحله حاد

مقدمه. سولفورموستارد (HD) یکی از عوامل شیمیایی نظامی است که در سطح گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. سولفورموستارد منجر به یک واکنش التهابی مخرب در بافتهای اطاقک قدامی چشم می گردد. تحقیقات پیشین نشان داده اند که استروئیدها با پروسه های التهابی که متعاقب ضایعات چشمی ایجاد می گردند، مقابله می نمایند.هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر درمانی بتامتازون بر روی صدمات اپیتلیال قرنیه چشم خرگوشها پس از چهارده روز مواجهه نمودن با سولفورموستارد بوده است. مواد و روش ها. در این مطالعه که از نوع تجربی می باشد، از ۲۴ خرگوش استفاده شد.حیوانات بطور تصادفی در ۴گروه کنترل، حلال، خردل و بتامتازون قرار گرفتند. گروه چهارم بتامتازون را ده دقیقه بعد از مواجهه شدن چشم با سولفورموستارد دریافت نمود و روزی ۳ مرتبه به مدت ۱۴ روز درمان ادامه یافت. معاینات کلینیکی در روزهای اول، دوم، پنجم، هفتم و چهاردهم انجام گرفت.روز ۱۴ حیوانات کشته شده و نمونه های قرنیه چشم آنها مورد بررسی هیستولوژی و ایمونوهیستوشیمیایی قرارگرفت. نتایج. یافته ها نشان داد که سولفورموستارد موجب نقص در اپیتلیوم قرنیه و کاهش معنی دار ضخامت و تعداد لایه های اپیتلیوم قرنیه و کاهش تعداد سلولهای درحال تکثیر در اپیتلیوم قرنیه شد. شدت ضایعات قرنیه در گروه درمان کمتر از گروه خردل بود گرچه از نظر آماری تفاوت معنی داری با گروه کنترل داشت. بحث.  نتایج این مطالعه نشان داد که می توان قطره بتامتازون را جهت کاهش ضایعات اپیتلیال قرنیه که در اثر سولفورموستارد ایجاد می شود، پیشنهاد نمود. توصیه می گردد جهت بدست آوردن دوز مناسب دارو مطالعات بیشتری انجام شود.

Keywords:

سولفورموستارد , قرنیه , بتامتازون