بررسی فراوانی نسبی اتومایکوزیس در مراجعه کنندگان به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان بقیه ا…«عج»

Publish Year: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 51

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MILIT-7-2_005

تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402

Abstract:

اهداف. اتومایکوز ی س عفونت شایع قارچی گوش خارجی است که در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان دیده می شود. این بیماری یکی از معمول ترین مشکلاتی است که پزشکان و به خصوص متخصصین گوش و حلق و ب ی نی با آن روبه رو می باشند. لذا، این تحقیق به منظور بررسی وضعیت این بیماری در مراجعه کنندگان به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان بقیه ا...«عج» ب ه مدت دو سال ( ۱۳۸۳-۱۳۸۱ ) انجام گرفت. روش  ها. تعداد ۳۵ بیمار (۲۳ نفر مذکر و ۱۲ نفر مونث) با تشخیص بالینی اتومایکوزیس مورد بررسی قارچ شناسی قرار گرفتند. به منظور تشخیص بیماری پس از نمونه برداری از گوش، آزمایش مستقیم با پتاس ۱۰ درصد و کشت نمونه ها بر روی دو محیط سابورو دکستروز آگار و سابورو دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل صورت گرفت. به منظور تعیین گونه قارچ از روش های آزمایشگاهی و تست های افتراقی مختلف استفاده گردید. یافته ها. در این بررسی از ۳۵ بیمار با تشخیص بالینی اتومایکوزیس، با توجه به نتایج آزمایشگاهی تنها ۲۰ نفر (۱/۵۷ درصد) مبتلا به اتومایکوزیس تشخیص داده شدند . ا ز این تعداد ۱۲ نفر (۳/۳۴ درصد) مذکر و ۸ نفر (۸/۲۲ درصد) مونث بودند. بیشترین تعداد موارد بیماری در گروه سنی ۴۰-۳۰ سال مشاهده گردید. عوامل قارچی جدا شده به ترتیب فراوانی عبارت بودند از: آسپرژیلوس نایجر ۱۴ مورد ( ۷/۴۳ درصد)، کاندیدا آلبیکانس ۵ مورد (۶/۱۵ درصد)، آسپرژیلوس فومیگاتوس ۴ مورد (۵/۱۲ درصد)، گونه های آسپرژیلوس ۳ مورد (۴/۹ درصد)، آسپرژیلوس گلوکوس, پنی سیلیوم و گونه کاندیدا هر یک ۲ مورد (۲/۶ درصد). نتیجه گیری. در این بررسی فراوان ترین قارچ های جدا شده از بیماران مبتلا به اتومایکوزیس، گونه های آسپرژیلوس و کاندیدا بود که با بررسی دیگر محققان در ایران و سایر کشورها مطابقت دارد . به علاوه با وجود شیوع ۱/۵۷ درصد بیماری اتومایکوزیس در مراجعه کنندگان به درمانگاه، ضرورت توجه بیشتر به اقدامات تشخیصی دقیق و پیشگیرانه اهمیت دارد. بررسی حاضر نشان داد ؛ بیماری اتومایکوزیس را تنها از روی علا ی م بالینی نمی توان تشخیص داد و لازمه آن تشخیص آزمایشگاهی است.