سنجش مهارت بالینی پرستاران بیمارستان های وابسته به یکی از دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در شرایط بحرانی در سال ۱۳۸۶

اهداف. پرستاری از زیرسیستم­های مهم سیستم بهداشت و درمان برای اقدام در شرایط بحرانی است؛ چرا که پرستاران از اولین افرادی هستند که در هنگام وقوع بلایا در صحنه حاضر شده و خدمات ارایه می­نمایند. هدف از این مطالعه بررسی میزان مهارت­ بالینی پرستاران نظامی در شرایط بحرانی است. روش­ها. از سه بیمارستان بقیه­ا... (عج)، نجمیه و جماران در سال ۱۳۸۶ به کمک پرسش­نامه، داده­های لازم جمع­آوری گردید. داده­های جمع­آوری شده وارد رایانه شده و با کمک نرم­افزار SPSS ۱۱.۲ و با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها. در این مطالعه پرستاران بر اساس امتیازات کسب شده در مجموع مهارت­های بالینی در سه گروه ضعیف (دارای امتیاز کمتر از ۷۹)، متوسط (دارای امتیاز ۸۰ تا ۱۲۵) و خوب (دارای امتیاز بالاتر از ۱۲۵) تقسیم­بندی شدند. بر این اساس، ۱۴% نمونه­ها دارای رتبه ضعیف، ۵/۶۴% دارای رتبه متوسط و ۵/۲۱% دارای رتبه خوب بودند. نتیجه­گیری. یکی از مهم­ترین نیازهای پرستاران، آموزش مهارت­های بالینی است. با توجه به بررسی نتایج مشخص شد که پرستاران مورد مطالعه با اکثر مهارت­های مورد نیاز در شرایط بحرانی که دانش و تجربه­ عملی بالایی می­طلبد، فاصله دارند و نیاز به آموزش مهارت­های لازم در شرایط بحرانی و اورژانسی کاملا مشهود است.

سنجش مهارت بالینی پرستاران بیمارستان های وابسته به یکی از دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در شرایط بحرانی در سال ۱۳۸۶ Keywords:

Clinical Proficiency , Military Nurses , Critical Situations , مهارت بالینی , پرستاران نظامی , شرایط بحرانی