اثر بخشی آموزش رویکرد یکپارچه فلدمن بر بهبود کیفیت رابطه زناشویی در زوجین متقاضی طلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش رویکرد یکپارچه فلدمن بر بهبود کیفیت رابطه زناشویی در زوجین متقاضی طلاق انجام گرفت. طرح پژوهش و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل همراه بود. جامعه پژوهش تمام زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده در شهر اصفهان که در ۶ ماه اول سال ۱۴۰۰ به این مرکز مراجعه کردند که از میان آنها ۲۰ زوج متقاضی طلاق به صورت نمونه گیری هدفمند و داوطلبانه انتخاب شده و به صورت تصادفی دردو گروه آزمایش و کنترل بود. ابزار پژوهش، مقیاس کیفیت رابطه زناشویی باسبی و همکاران ۱۹۹۵ بود. به منظورتجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تجزیهو تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد، آموزش رویکرد یکپارچه فلدمن بر بهبود کیفیت رابطه زناشویی در زوجین متقاضی طلاق موثر بود .( P<۰/۰۵) بر اساس یافته های پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت برای بهبودکیفیت رابطه زناشویی در زوجین متقاضی طلاق میتوان ازآموزش رویکرد یکپارچه فلدمن استفاده کرد.

Keywords:

آموزش رویکرد یکپارچه فلدمن , کیفیت رابطه زناشویی , طلاق , زوجین متقاضی طلاق